การทบทวนสงครามและนักรบในบทเรียน : หน้า 122/152

ประโคน – คันนิชชเรามพรหมทฤฏิธเทภค – หน้า 122 (อดโถ) อ. อรรถว่า สุกามโอโล อ. นักรบในสงคราม โย ใด คือว่า เอโก คนหนึ่ง ชินมย พิชชนะ มนุษเสห ซึ้งมนุษย์ ท. สหัสสุ อันกำหนดด้วยพน ฑิติกัน ณฐูคคุณแล้ว สหัสเสน ด้วย พัน สุกาม ในสงคราม เอกมัย ครั้งหนึ่ง คือว่า ชินิวา ชนะ แล้ว มนุษสดสหสฺสน ซึ่งเสนแห่งมนุษย์ ท. ทศ๑ อาหารยยา พิชนำมา ชัย ซึ้งความชนะ อยปี (โล่) สุกามโยโฮ อ. นันทบุใน สงครามนั้นนี้ มุฏณโม นาม ชื่อว่าเป็นผู้สูงสุด สุกามชนิด หานิ แห่งชน ท. ผู้ชนะอยู่สงคราม โหติ อ้อมเป็น น หามได้ (อิติ) ดังนี้ (คาถาปกาสต) แห่งบทแห่งพระคาถาว่า โย สหัสสุ สหัสเสน อิติ ดังนี้ (อดโถ) อ. อรรถว่า ปน ส่วนว่า โย โโยโฮ อ. นันทบุใด สมมนตุโพ พิจารณายุ อชนุติกามมูจูเน ซึ่งกรรมฐานอันเป็นไป ในภาย ใน รตฺฏูฐานาวิวฐานสุข ในที่เป็นที่พักในกลางคืนและที่เป็น ที่พักในกลางวัน ท. ชินวย พิชชนะ อุตตาน ซึ่งจน โลกาทกิจเสสชน ด้วยการชนะซึ้งต่อสงครามโลกเป็นต้น (อิติ) ดังนี้ (คาถาปกาสต) แห่งบทแห่งพระคาถาว่า เอกานุ เชยมุตตาน อิติ ดังนี้ฯ (อดโถ) อ. อรรถว่า โส โโยโฮ อ. นักรบนัน สุกามสีโโย เป็นนักรบในประเทศแห่งสงคราม อุตตโม ผู้สูงสุด คือว่า ปวโร ผู้ประเสริฐ สงครามชนิด ชนา เหงชนะภายในสงคราม (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ (คาถาปกาสต) แห่งบทแห่งพระคาถาว่า ว่า ส เว สงครามชุดโม อิติ ดังนี้ฯ