การเข้าถึงพระรัตนตรัย : หน้า 33/281

ศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ อารามศักดิ์สิทธิ์ จอมปลวกศักดิ์สิทธิ์ อะไรก็แล้วแต่ที่นอกเหนือจากนี้ ไม่ เอาใจใส่ ไม่สนใจ เพราะสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่เป็นที่พึ่งอันประเสริฐ ไม่ใช่เป็น ที่พึ่งอันเกษม ยึดถือเอาไว้เป็นหลักของใจแล้ว ไม่สามารถทำให้พ้นจาก ความทุกข์ทั้งหลายได้ เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นมีอาการแปรปรวนไปในที่สุด เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลาย ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ อารามศักดิ์สิทธิ์ ต้นไม้ ศักดิ์สิทธิ์ ฯลฯ ไม่ช้ามันก็เสื่อมสลายไป เพราะฉะนั้นไม่ใช่ที่พึ่ง ที่พึ่งที่สำคัญ คือพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ พุทธรัตนะ พระพุทธเจ้าของเรา ธรรมรัตนะ คำสอนของพระองค์ท่านที่ทำให้ท่านพ้น จากทุกข์ เข้าถึงความสุขที่แท้จริง และสังฆรัตนะ พระสงฆ์ผู้ประพฤติดี ประพฤติชอบตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าจนกระทั่งรู้แจ้งเห็นจริงเป็น พยานในการตรัสรู้ธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ นี่แหละเป็นสรณะ เป็น ที่พึ่ง ที่เราจะต้องนึกถึง เอาใจจดจ่อ ทำความเลื่อมใส เคารพสักการะบูชา เสมอ เมื่อทำได้อย่างนี้แล้ว ถึงจะเรียกว่าเป็นชาวพุทธ ชาวพุทธที่แท้จริง ต้องยึดอย่างนี้ นี่เป็นสรณะที่เป็นไปภายนอก ส่วนพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ที่เป็นภายในนั้นลึกซึ้ง หนักเข้าไปอีก พุทธรัตนะ หมายเอาธรรมกายที่อยู่ในกลางกายของ พระพุทธเจ้า ของตัวเราเอง อันเป็นพุทธรัตนะ เป็นพระพุทธเจ้าภายในตัว ของเรา ธรรมรัตนะ ก็คือดวงธรรมที่รักษาเอาไว้ซึ่งพุทธรัตนะ เป็นที่ รวมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ความรู้ทั้งหลายหลั่งไหลออกมาจากใน กลางดวงธรรมนั้น สังฆรัตนะ รักษาธรรมะนั้น ให้คงอยู่สืบไป สังฆรัตนะที่เป็น ภายในนั้น หมายถึง ธรรมกายละเอียดที่อยู่ในกลางดวงธรรมรัตนะนั้น เข้าไปอีก ละเอียดลงไปเรื่อยๆ...” ดังนั้น เราทั้งหลาย จึงควรฝึกฝนใจให้เข้าถึงพระรัตนตรัย ๓๓ จากยอดดอย