การทำใจให้หยุดนิ่ง จากยอดดอย หน้า 179
หน้าที่ 179 / 281

สรุปเนื้อหา

การทำใจให้หยุดนิ่งเป็นกระบวนการที่ช่วยให้เราเห็นดวงธรรมที่เท่ากับพระจันทร์และพระอาทิตย์ โดยไม่หลุดจากจิตที่เกิดขึ้น เราต้องไม่เผลอใจและยึดมั่นในสิ่งที่เห็นเพื่อนำไปสู่ความไม่ประมาท ซึ่งเป็นหนทางสู่การเข้าถึงพระอรหัตและการหลุดพ้นจากความตาย รวมไปถึงความเข้าใจในศูนย์กลางกายที่ไม่มีอุปสรรคใดๆ

หัวข้อประเด็น

-การทำใจให้หยุดนิ่ง
-ความสำคัญของความไม่ประมาท
-การเข้าถึงระดับสูงของจิต
-การเข้าใจศูนย์กลางกาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ทำใจให้หยุดนิ่งจนกระทั่งเห็นดวงใสเท่าดวงจันทร์เท่าดวงอาทิตย์ ถ้าเห็น แล้วก็ไม่ปล่อยละทีนี้ นั่งนอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด อุจจาระ ปัสสาวะ ชำเลืองไว้เสมอ มองอยู่เสมอ ใจจรดอยู่เสมอไม่เผลอกันละ ไม่ให้ใจหลุด จากดวงธรรมที่เกิดขึ้นนั่น ไม่ให้ใจหลุดทีเดียว ติดทีเดียว.... จนกระทั่งถึง ตลอดกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายธรรม กายธรรมละเอียด กายโสดา กายโสดา- ละเอียด กายสกทาคา กายสกทาคาละเอียด กายอนาคา กายอนาคาละเอียด กายอรหัต กายอรหัตละเอียด มาถึงพระอรหัตละเอียดก็รู้ว่า อ้อ พระพุทธเจ้าพระอรหันต์ไปอย่างนี้ ท่านไม่ประมาทอย่างนี้ จึงได้ถึงอย่างนี้” ปมาโท มจฺจุโน ปทิ ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย อปุปมาโท อมต ปท ความไม่ประมาทเป็นทางไม่ตาย (พุทธพจน์ ขุ.ธ. ๒๕/๑๘) ๑๘๑ “ศูนย์กลางกาย” คือที่เดียวที่ความเมาเข้าไปไม่ถึง จากยอดดอย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More