การเจริญภาวนาและผลแห่งการฝึกจิต : หน้า 202/281

๒๐๖ เหมือนแม่ไก่มีไข่ 4 ฟอง ๑๐ ฟอง หรือ ๑๒ ฟอง เมื่อแม่ไก่กกไม่ดี ให้ ความอบอุ่นไม่เพียงพอ ฟักก็ไม่ดี แม้แม่ไก่จะปรารถนาให้ลูกเจาะ กระเปาะไข่ออกมาก็ทำไม่ได้ เมื่อภิกษุหมั่นเจริญภาวนา แม้ไม่พึงเกิดความปรารถนาขอให้ จิตหลุดพ้นก็จริง แต่จิตก็หลุดพ้น เหมือนแม่ไก่มีไข่ 4 ฟอง ๑๐ ฟอง หรือ ๑๒ ฟอง เมื่อแม่ไก่กกดี ให้ความอบอุ่นเพียงพอ ฟักดี แม้แม่ไก่จะไม่ปรารถนา ให้ลูกเจาะกระเปาะไข่ออกมา ลูกไก่ก็ออกมาโดยสวัสดี เหมือนรอยนิ้วมือที่ด้ามมีด ย่อมเกิดแก่นายช่างไม้ แต่เขาไม่รู้ อย่างนี้ว่า วันนี้ด้ามมีดของเราสึกไปเท่านี้ เมื่อวานสึกไปเท่านี้ เมื่อวานซืน สีกไปเท่านี้ แต่ที่จริงเมื่ออาสวะสิ้นไป ภิกษุนั้นก็รู้ว่าสิ้นไป เหมือนเรือเดินสมุทรที่เขาผูกหวาย ขันชะเนาะ แล้วแล่นไปตลอด 6 เดือน ถึงฤดูหนาวเย็นขึ้นบก เครื่องผูกประจำเรือ ตากลมและแดดไว้ เครื่องผูกเหล่านั้นถูกฝนชะ ย่อมชำรุดเสียหาย เป็นของเปื่อยไปโดยไม่ยาก ฉันใด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อภิกษุหมั่นเจริญภาวนาอยู่ สังโยชน์ย่อม ระงับไปโดยไม่ยาก ฉันนั้น” จากพระสูตรนี้มีข้อสังเกตว่า ๑. เป็นเรื่องจริงที่ใช้ได้กับมนุษย์ทุกคนในโลก แต่ที่ใช้คำว่า “ภิกษุ” เพราะพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเรียกผู้ฟังธรรมซึ่งขณะนั้นมีแต่ คณะพระภิกษุสงฆ์เท่านั้น ดังนั้นคำว่า “ภิกษุ” ในที่นี้จึงหมายรวมถึงทุกๆ คนในโลก ๒. การไม่ประกอบเหตุแม้ปรารถนาก็ไม่สมหวัง ดังคำของ พระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว รองเจ้าอาวาสวัด- พระธรรมกาย)ว่า “ความอยากอย่างหนึ่ง ความสำเร็จอีกอย่างหนึ่ง” ใน ที่นี้หมายถึงหากบุคคลใดต้องการเข้าถึงธรรมกาย เข้าถึงความสุข แท้จริงแต่ไม่หมั่นเจริญภาวนา เอาใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย อย่าง จากยอดดอย