ข้อความต้นฉบับในหน้า
๘๘
“การปฏิบัติธรรมที่นี่ นับว่าได้ผลสมความประสงค์ของวัด-
พระธรรมกายและของข้าพเจ้า ที่สามารถนั่งปฏิบัติธรรมจนจิตมองเห็น
ดวงแก้วได้เป็นครั้งแรกในชีวิต ทำให้ข้าพเจ้าเกิดความปีติเป็นอย่างมาก
และคิดว่าจะตั้งใจปฏิบัติต่อไปแม้จะกลับไปทำหน้าที่ราชการแล้ว เพราะ
เป็นประโยชน์ต่อการดำรงชีวิตของข้าพเจ้าให้มีคุณภาพขึ้นกว่าปัจจุบัน
การที่ข้าพเจ้าสามารถเกิดสมาธิขึ้นได้ก็เนื่องจากพระอาจารย์และพี่เลี้ยง มี
ความสามารถถ่ายทอดวิธีการ และมีความตั้งใจจริงที่จะให้ข้าพเจ้าและ
ผู้ปฏิบัติธรรมอื่น ๆ ในรุ่นนี้ได้พบความสว่างแห่งชีวิต ทำให้ไม่เสียทีที่ได้
เกิดมาในโลกนี้..”
(กัลฯ จรุง คงเจริญ)
“ อยากให้กรมป่าไม้จัดทบทวน ปีละ ๑-๒ รุ่น ณ ที่แห่งนี้ เพราะ
เริ่มจะเข้าใจเรื่องสมาธิที่จะทำให้เข้าถึงพระธรรมกาย ก็พอดีครบเวลาที่
ต้องกลับ ทำให้เสียดายมากครับ ขอขอบพระคุณกรมป่าไม้และผู้ให้การฝึก
อบรมทุกท่าน”
(กัลฯ ฉลอง กุมภคาม)
“ครั้งแรกเคยไปปฏิบัติที่วัดพระธรรมกาย รวมมาที่นี่เป็นครั้งที่ ๒
วันแรกๆ ก็วุ่นวายใจ เป็นกังวล เพราะมีภารกิจที่จะต้องรับผิดชอบ และจะ
ต้องทำอีกหลายอย่าง เวลานั่งสมาธิใจก็ไม่นิ่ง....ฟุ้งซ่าน แม้ว่าหลวงพ่อ
หลวงพี่จะบอกให้ทำกายให้สบาย ทำใจให้หลวม ๆ อย่าลุ้น อย่าเร่ง อย่าเพ่ง
อย่าจ้องก็ตาม
เมื่อได้นั่งสมาธิหลาย ๆ วันเข้า ใจเริ่มนิ่งขึ้นไม่ค่อยฟัง เริ่มสบาย
ใจขึ้นเป็นลำดับ แม้ว่าจะไม่เห็นดวงแก้วไม่เห็นพระธรรมกาย แต่ผมก็
พอใจที่ได้มีโอกาสได้มานั่งพิจารณาตัวเอง ได้ชำระล้างกิเลสในตัวเอง
บ้าง ได้ให้รางวัลชีวิตแก่ตัวเอง ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจะลืมสิ่งนี้ ทำให้รู้สึก
จากยอดดอย