การปฏิบัติธรรมและการนั่งสมาธิ จากยอดดอย หน้า 141
หน้าที่ 141 / 281

สรุปเนื้อหา

การนั่งสมาธิมากขึ้นได้รับการยกย่องจากผู้เข้าร่วมหลักสูตรต่าง ๆ ว่าเป็นเกณฑ์สำคัญในการพัฒนาจิตใจและความสงบสุข หลายคนเห็นพัฒนาการที่ชัดเจนในการทำใจหยุดนิ่งและสามารถกำหนดนิมิตได้ดียิ่งขึ้น จากการพักผ่อนทั้งร่างกายและจิตใจผ่านการนั่งสมาธิ ผู้เข้าร่วมหลักสูตรมีความรู้สึกว่าการปฏิบัติธรรมในครั้งนี้ก้าวหน้ากว่าครั้งก่อน ๆ และยังมุ่งมั่นที่จะนั่งธรรมะให้ได้ทุกวัน และเติบโตไปบนเส้นทางสายธรรมนี้อย่างไม่แปรเปลี่ยน จึงเป็นการสร้างบารมีที่บรรลุถึงที่สุดแห่งธรรมในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

-การนั่งสมาธิ
-การปฏิบัติธรรม
-พัฒนาการจิตใจ
-เส้นทางสายธรรม
-การสร้างบารมี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

มากขึ้น และตั้งใจจะนั่งธรรมะให้ได้ทุกวัน มีความรักและเคารพเทิดทูน บูชาหลวงพ่อธัมมชโยมากขึ้น เห็นถึงความกรุณาของท่านมากขึ้น จึงคิดว่า จะขอร่วมสร้างบารมีในเส้นทางสายนี้ ไม่แปรเปลี่ยนตลอดไปจนกว่าจะ ถึงที่สุดแห่งธรรม" (กัลยาณมิตรสุพรชัย โชติพุทธิกุล : วิศวกร) “เป็นการพักผ่อนทั้งร่างกายและจิตใจที่ดีที่สุด เพราะได้นั่ง สมาธิมากขึ้น จิตใจปลอดโปร่งเบาสบาย เป็นการเติมพลังให้กับตนเอง เมื่อกลับไปบ้านจะได้นั่งสมาธิมากขึ้น แม้หลักสูตร ๒ นี้ จะนั่ง มากกว่าหลักสูตร ๑ แต่ก็อยากให้นั่งมากกว่านี้อีก” (กัลยาณมิตรสะวารี ชัยมงคล : พนักงานบริษัท) “ถูกใจกับหลักสูตร ๒ มาก ที่ให้เวลาในการนั่งนานขึ้น ถ้าจะมา อีกก็อยากเลือกแต่หลักสูตร ๒ กัลยาณมิตรมีระเบียบและรักการนั่งดีทุกคน” (กัลยาณมิตรสมศักดิ์ ขัตตุพงศ์วณิช : วิศวกรคอมพิวเตอร์) “รู้สึกดีใจมากที่มาถึงแล้วได้เข้าหลักสูตร ๒ รุ่นแรกนี้ ซึ่งมีการนั่ง สมาธิกันนาน ๆ ซึ่งเผอิญถูกกับจริตของตนเอง จากการเข้าห้องปฏิบัติ ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย ได้สังเกตเห็นว่าทุกอย่างกำลังพอเหมาะพอดี” (กัลยาณมิตรภัทรียา ปัทมะสังข์ : ภริยาท่านทูตฯ) “การปฏิบัติธรรมครั้งนี้ มีความก้าวหน้าขึ้นมากกว่าทุกครั้งที่ผ่าน มา เมื่อก่อนจะกำหนดนิมิตอะไรก็ไม่ได้จะตึงทุกครั้ง ทำใจหยุดนิ่งก็ได้ นิดเดียว แต่ครั้งนี้สามารถทำใจหยุดใจนิ่งได้ยาวนานขึ้น และกำหนดนิมิต ได้” (กัลยาณมิตรสมศรี เมืองรักษ์ : แม่บ้าน) บ ๑๔๓ จากยอดดอย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More