ความสำคัญของสมาธิในชีวิตหลังความตาย : หน้า 105/281

ขุมที่ ชื่อมหานรกขุมใหญ่ ๑ วัน ๑ คืนนรก เทียบเป็นเวลา อายุขัยของสัตว์นรก ในโลกมนุษย์ ๕ b มหาโรรุวะนรก ตาปนะนรก ๒,๓๐๔ ล้านปีมนุษย์ ๙,๒๑๖ ล้านปีมนุษย์ ๘,๐๐๐ ปี ๑๖,๐๐๐ ปี ๗ มหาตาปนะนรก ๘ อเวจีนรก อายุขัยของสัตว์นรก เทียบเป็นเวลา ในโลกมนุษย์ ๖,๖๓๕,๕๒๐,๐๐๐ ล้านปีมนุษย์ ๕๓,๐๘๔,๑๖๐,๐๐๐ ล้านปีมนุษย์ ครึ่งอันตรกัปมนุษย์* ๑ อันตรกัปมนุษย์* (๑ อันตรกัป เท่ากับระยะเวลาที่มนุษย์มีอายุ ๑ อสงไขยปี ลดลงเหลือ ๑๐ ปี แล้วเพิ่มจาก ๑๐ ปี เป็น ๑ อสงไขยปี) จากตารางจะเห็นได้ว่า ชีวิตหลังความตายนั้นช่างยาวนานมากจริง ๆ เป็นชาวสวรรค์ชั้นต้นก็ตั้ง ๙ ล้านปีมนุษย์ ถ้าตกนรกขุมตื้นที่สุดก็เป็นเวลา ๑,๖๒๐,๐๐๐ ล้านปีมนุษย์ ดังนั้น ควรฝึกใจเสมอ เพราะว่าหากจิตเศร้า หมองก็มีโอกาสไปทุคติ ถ้าจิตผ่องใสก็ไปสุคติภูมิ เชิญเลือกเอาเองก็แล้วกัน หากไม่ประมาทควรฝึกสมาธิอย่างสม่ำเสมอจนกระทั่งเข้าถึงดวงธรรม เข้าถึงธรรมกาย จึงจะรับประกันได้ล้านเปอร์เซ็นต์ว่า “ลาก่อนอบายภูมิ” จุดหักเหแห่งชีวิต จากชีวิตผู้ไม่รู้ เป็นชีวิตผู้รู้ จากชีวิตผู้แสนทุกข์ เป็นชีวิตแสนสุข จากชีวิตมืดมน เป็นชีวิตที่สว่างไสว “สมาธิ” คือคำตอบของการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ “สมาธิ” นี่เอง ก่อให้เกิดจุดหักเหแห่งชีวิตสู่สิ่งที่ดีงามเกินกว่าจะบรรยาย หากไม่รู้จักคำว่า “หยุด” อย่าพึงคิดทำการใหญ่ ๑๐๗ จากยอดดอย