ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๓๐
ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ พ.ศ. ๒๕๓๘-๓๙-๔๐
เนื่องจากวิชชาธรรมกาย มหาธรรมกายเจดีย์ สันติสุขของ
ชาวโลก ๓ สิ่งนี้มีความสัมพันธ์และเกี่ยวข้องกันอย่างยิ่ง อาจจะกล่าวอีกนัย
หนึ่งว่า เป็นสิ่งๆ เดียวกันก็ได้ ดังนั้น วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ พ.ศ. ๒๕๓๘,
๒๕๓๙, ๒๕๔๐ นอกจากการทำใจหยุดนิ่งเจริญสมาธิภาวนาเป็นปกติแล้ว
ยังมีกิจกรรมพิเศษเกี่ยวกับมหาธรรมกายเจดีย์ ดังนี้
วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. ๒๕๓๘ ตอกเสาเข็มมหาธรรมกาย-
เจดีย์ต้นแรก
ต้นสุดท้าย
วันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๓๙ ตอกเสาเข็มมหาธรรมกายเจดีย์
วันที่ ๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๐ วันสำเร็จแห่งการสร้างองค์
พระประจำตัว ๒๕,๐๒๓ องค์ บนโดมมหาธรรมกายเจดีย์
เพ็ญเดือน ๑๐
การเข้าถึงพระธรรมกายของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ใน
คืนวันเพ็ญ เดือน ๑๐ ก่อเกิดประโยชน์แก่มวลมนุษยชาติอย่างสูงสุด
เพราะทำให้มนุษย์รู้จักความสุขภายในซึ่งหาอะไรเปรียบเทียบไม่ได้
จนกระทั่งสิ้นกิเลสอาสวะ เลิกเกิดแก่เจ็บตาย อันยากที่บุคคลทั่วไปจะรู้จะ
เห็นจะเข้าใจได้ ดังโอวาทพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ว่า
“หมดทั้งชมพูทวีป แสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล นิพพานถอด
กายที่ไหน ๆ ไม่มีเลย แล้วไม่มีใครรู้จักเสียด้วยซ้ำ นี่มารู้จักขึ้นแล้วที่
วัดปากน้ำ ภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกา อยู่วัดปากน้ำก็จริง แต่ไม่รู้ว่า
สมภารวัดปากน้ำทำอะไร นี่อัศจรรย์นัก อยู่ด้วยกันตั้งหลายสิบปี อยู่
วัดปากน้ำทำวิชชานี้ ๒๒ ปี 4 เดือน ๙ วัน วันนี้ไม่มีใครรู้ว่าทำอะไร รู้แต่
นิด ๆ หน่อย ๆ รู้จริงตรงละเป็นไม่มี มีก็ผู้ที่ทำวิชชาด้วยกัน.....
จากยอดดอย