การฝึกจิตและการนั่งสมาธิสู่พระนิพพาน : หน้า 276/281

๒๘๔ ไกลกว่า หยุด ใกล้นิพพานนัก” “ฝึกจิตเป็นนิจ ชีวิตสดใส” 5. คิดถึงชีวิตอนาคต ชีวิตหลังความตายนั้นมีแน่นอน หากเราเผลอไผลไปทำบาป อายตนนรกก็ดึงดูดไปเกิดเป็นสัตว์นรก ทั้งมหานรก 8 ขุม กับนรกบริวาร รอบในคือ อุสสทนรก อีก ๑๒๘ ขุม และนรกบริวารรอบนอกคือ ยมโลก อีก ๓๒๐ ขุม รวมเป็น ๔๕๖ ขุม นอกจากนี้อบายภูมิที่เหลือคือ สัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย ก็อ้าแขนพร้อมรอรับอยู่เสมอ สมัยก่อนช่วงที่ คุณยายอาจารย์ อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง สอนธรรมะที่บ้านธรรมประสิทธิ์ เรื่องการนั่งสมาธิไปดูวิมาน นรก สวรรค์ เป็นเรื่องปกติ เป็นเรื่องคุ้นเหมือนเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น คุณยายจะ ตรวจตรา คำนวณบุญให้ทุกคน ถ้าได้บุญน้อย หรือวิมานของใครไม่เป็น แก้วนั้นเป็นสิ่งน่าอายมาก วิมานจะเป็นแก้วได้เรากับพระธรรมกายต้อง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันตลอด “ถ้ารักอนาคต ใจต้องจรดศูนย์กลางกาย” ๗. คิดถึงเป้าหมายชีวิต เป้าหมายสูงสุดของทุกชีวิตที่เกิดมาคือการหมดกิเลสอาสวะ เข้าสู่พระนิพพาน จะเข้าสู่พระนิพพานได้ จะต้องนั่งสมาธิจนใจหยุดนิ่งเข้าถึง พระธรรมกายในตัว ถ้าชาตินี้ไม่นั่ง (สมาธิ) ชาติต่อไปก็ต้องนั่ง ไหนๆ จะ ต้องนั่งอยู่แล้วก็นั่งไปเลย เป้าหมายชีวิตในชาตินี้ อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเป็นคนดี คนที่ ดีนั้นต้องมีจิตใจดี จิตใจจะดีต้องมีการฝึก สุดยอดของการฝึกจิตคือนั่งสมาธิ ดังนั้นการนั่งสมาธิทุกวันเป็นเครื่องยืนยันถึงความดี ธรรมกาย เป็นเป้าหมายของชีวิต เป็นของจริงคู่คนจริง จากยอดดอย