การรักษาธรรมดวงและการกำจัดขยะใจ : หน้า 190/281

๑๙๒ ดวงนั้น ติดอยู่กับธรรมดวงนั้นเรื่อย นี้เรียกว่า ป ป ม ต โก ปัญญา มรณ์ สุเว ใครเล่าจะพึงรู้ ความตายจะมีในวันพรุ่งนี้ เดี๋ยวนี้ยังไม่ตายล่ะ พรุ่งนี้ข้าถึงจะตาย วันนี้ยังไม่ตายแน่ รู้จริงอย่างนี้หรือ ถ้ารู้จริงอย่างนี้ก็ปล่อยใจให้หลุดจากธรรมดวงนั้นได้ แต่นี่ไม่รู้จริงเช่นนั้น คาดคะเนเอาใจหลุดจากธรรมดวงนั้นไม่ได้ ต้องจดจำไว้ จะตายไปเสีย เดี๋ยวนี้ก็ไม่รู้ อย่างนี้ต้องจรดกับธรรมดวงนั้นอย่าให้หาย รักษาธรรมดวง นั้นหนักเข้า หนักเข้าๆๆ ไม่ปล่อยกันละ ไม่วางกันละ ก็รู้ทีเดียว พอเกียจคร้านจะเลิกเสียบ้าง ก็เอาเรื่องขู่เข้ามาอีก น หิ โน สงฺครนเตน มหาเสเนน มจฺจนา ว่าความต่อสู้ด้วยพญามัจจุราช เราจะ ปล่อยธรรมไม่ได้ จะต้องยึดธรรมทีเดียว ถ้าปล่อย พญามัจจุราชมันจะ สังหารเสียไม่วางธุระ เมื่อไม่วางธุระละก็ นักปราชญ์ท่านยืนยันว่า ผู้มีใจ สงบระงับย่อมสรรเสริญบุคคลผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่ ใจติดอยู่กับดวงธรรมนั้นเรื่อยไม่ให้หลุดไป ไม่ให้หายไป ติดอยู่ เรื่อยทีเดียว อยู่กับธรรมนั้น ผู้มีใจติดอยู่กับดวงธรรมนั้น ก็เพียรเผากิเลส อยู่ร่ำไป ไม่ปล่อยทั้งกลางวันกลางคืน ไม่เกียจคร้านเลย อย่างนี้แหละ เรียกว่า เป็นผู้มีราตรีเดียวเจริญ เป็นอยู่สักวินาทีเดียวก็ช่างเถอะ เป็นอยู่สัก ๒ ชั่วโมงก็ช่างเถอะ นี่แหละประเสริฐนัก ประเสริฐกว่าคนเป็นอยู่หลายร้อยปี แต่ไม่มีใจติดอยู่กับดวงธรรม ให้ฉลาดอย่างนี้ ให้มีธรรมปัจจุบันอยู่ร่ำไป จะไปไหนก็ไปเถอะ เดินก็ได้ นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ ทำการงานก็ได้ แต่ว่าให้ใจไปติดกับธรรม .....” ขยะใจ ความฟุ้งไปในอดีตและอนาคตเป็นขยะใจที่ต้องกำจัด ขยะบ้าน เป็นมลภาวะไม่เจริญหูเจริญตาฉันใด ขยะใจก็รกใจ เป็นมลภาวะทาง ใจฉันนั้น เราจึงต้องกำจัดออกไปโดยด่วน โดยการนั่งสมาธิทุกวัน ให้ เข้าถึงดวงธรรม ให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ แม้ขณะที่ยังเข้าไม่ถึงแต่ จากยอดดอย