การเข้าถึงศูนย์กลางกายภายใน : หน้า 63/281

ได้นั้นจะต้องอาศัยการทำอย่างสม่ำเสมอ ทำถูกวิธี ทำทุกๆ วัน ถ้าทำวัน หนึ่งหยุดไปหลาย ๆ วันก็ไม่ได้ผล เพราะว่าชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมง กลางนั้นน้อยไป แต่ถ้าท่าสม่ำเสมอทุกๆ วัน ทําหยุดทํานิ่งให้สม่ำเสมอไม่ ว่าวันนั้นจะเป็นวันอะไรก็ตาม ใจของเราก็จะค่อย ๆ คุ้นกับศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ เมื่อทำบ่อยๆ ก็คุ้นมากเข้า จนกระทั่งเราไม่ใช่สิ่งที่แปลกหน้า สำหรับศูนย์กลางกาย ไม่ช้าศูนย์กลางก็จะต้อนรับเรา ใจของเราก็จะอยู่ที่ ตรงนั้นตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม จะมีภารกิจอันใด ก็ตามที่จำเป็นต่อชีวิต ใจก็จะไม่เคลื่อนจากศูนย์กลางกายเลย และเมื่อถึง วาระในตอนนั้น ร่างกายของเราจะเป็นประดุจท่อน้ำที่ไม่มีตะกอน ไม่มี ตะกรัน ให้น้ำไหลผ่านได้สะดวก น้ำก็คือความสว่าง ความบริสุทธิ์ภายใน หรือกระแสบุญภายใน กระแสธรรมภายในก็จะไหลผ่านตัวเราอยู่ตลอดเวลา เมื่อเราประกอบสัมมาอาชีวะ หรือทำอะไรก็ตามตรงกลางกาย ของเราจะใสแจ่ม หรือองค์พระชัดใสแจ่มอยู่ตลอดเวลา เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็ จะทําให้ชีวิตของเรานี้เป็นชีวิตที่สมบูรณ์ สมบูรณ์ยิ่งกว่าชีวิตของมนุษย์ทั่วๆ ไป ที่ว่าสมบูรณ์นั้น เพราะว่าใจของเราเข้าถึงกระแสธรรม มีปีติสุข มี ความสุขอยู่ภายใน ในทุกกิจกรรมที่เราท่าตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งเข้านอน และเมื่อเราทำอย่างนี้ไปบ่อยๆ กาย วาจา ใจของเรา ธาตุเห็น จำ คิด รู้ ของเรา ก็จะถูกกลั่นให้สะอาดให้บริสุทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไป จนกระทั่งถึงภาวะ หนึ่งที่เราได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกายภายใน เมื่อประพฤติ ปฏิบัติอย่างนี้ ในที่สุดก็จะเข้าถึงความเป็นพระอรหันต์ ไม่ต้องมาเวียนว่าย ตายเกิดอีก ไม่ว่าเป็นมนุษย์ชาติไหน ภาษาไหน จะนับถือศาสนาอะไร ก็ตาม ชื่อว่าเป็นมนุษย์แล้ว ล้วนมีพระธรรมกายอยู่ภายในทั้งหมด พระธรรมกายที่อยู่ภายในนั้น ท่านเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ไม่มีอะไร เป็นความลับสำหรับท่าน ด้วยญาณทัสสนะของท่านภายในจะทำให้เรารู้ แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดเกี่ยวกับชีวิตของเราเอง ว่าเราเกิดมาจากไหน เกิด ๖๕ จากยอดดอย