การฝึกจิตกลับคืนสู่ความสงบ : หน้า 275/281

๔. คิดถึงโทษของการไม้ฝึกจิต รถยนต์ที่วิ่งไปบนถนนทุรกันดาร ฝุ่นย่อมตลบหน้าตลบหลัง มองไม่เห็นสิ่งใด ๆ นอกจากฝุ่น ย่อมเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ย่อมเดินทางด้วย ความไม่ปลอดภัย ผู้ไม่ฝึกจิตย่อมมีฝุ่นใจบดบังให้มองอะไรๆ ไม่เห็นตาม ความเป็นจริง ทางเดินแห่งชีวิตย่อมอันตราย จิตที่ไม่ได้รับการฝึก จะให้โทษแก่เจ้าของได้ ดังโอวาทตอน หนึ่งของพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ว่า “คำว่าจิตเป็น ของจำเป็นที่เราจะต้องแก้ไข มิฉะนั้นมันก็บังคับเรา ใช้มันอยู่ทุก ๆ วัน ถ้าเราใช้มันไม่เป็น มันก็จะกลับมาข่มเหงเอาเราเข้า” “จิตที่ไม่ได้ฝึก เหมือนช้างศึกที่ตกมัน” ๕. คิดถึงคุณของการฝึกจิต การนั่งสมาธิเจริญภาวนา จะทำให้ความเชื่อมั่นเต็มเปี่ยม ถ้า ฟุ้งซ่านใจจะอ่อนแอ สับสน โมเลกุลใจไม่เป็นระเบียบ ถ้านั่งสมาธิ สมาเสมอไม่ให้ขาด ใจจะชุ่มฉ่ำ มีพลังใจ โมเลกุลใจจะเป็นระเบียบ ความ รู้สึกว่าขาดแคลนสิ่งใด ๆ ในโลกจะไม่มีเลย พึงทราบว่าการฝึกจิตเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เจ้าชายสิทธัตถะ ตรัสรู้ธรรมได้ก็เพราะการนั่งสมาธิ ทำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย จนกระทั่งเข้าถึงกายธรรมอรหัต เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า - การนั่งสมาธิ ก่อเกิดบุญใหญ่ที่สุด เป็นเหตุให้เข้าสู่พระ- นิพพานได้โดยง่าย ดังโอวาทตอนหนึ่งของหลวงพ่อวัดปากน้ำว่า "นั่งภาวนาทีาใจให้หยุด ให้หยุดสักกะพริบตาเดียวเท่านั้น ที สร้างโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญสู้ไม่ได้หรอก.... พิจารณาความแปรผัน ของเบญจขันธ์ร่างกายว่าไม่เที่ยงยักเยื้องแปรผันเป็นของปฏิกูลเท่านี้บุญ มากกว่า....ให้เราแสวงหาเขตบุญในพระพุทธศาสนาให้มั่นเชียวนะ ให้ใจ หยุดเป็นตัวสำคัญหยุดนี้เป็นทางมรรคผลนิพพาน พวกให้ทานรักษาศีลยัง ๒๘๓ จากยอดดอย