ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๖
ลิงเอ๋ย
ผู้ฝึกสมาธิเป็นประจำย่อมทราบดีว่า ใจของเรานั้นเหมือนลิงป่า
มักวิ่งวุ่นไปมาในอารมณ์ต่าง ๆ ที่เรารับเข้ามาทั้งทางตา หู จมูก
ลิ้น กาย
เมื่อใดที่ใจปล่อยวางอารมณ์ที่มากร
มณ์ที่มากระทบอายตนะต่าง ๆ ได้ จนกระทั่งใจ
หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย เมื่อนั้นก็จะเข้าถึงกายธรรมอรหัต เป็นพระอรหันต์ได้
ดังเช่นพระภิกษุ “วัลลิยเถร" เมื่อท่านเจริญสมาธิภาวนาจนบรรลุเป็น
พระอรหันต์แล้วจึงได้กล่าวว่า
“วานรเข้าไปอยู่ในกระท่อม มีประตู ๕ ประตู พยายามเวียนเข้า
ออกทางประตูนั้นเนือง ๆ เจ้าลิงเอ๊ย จงหยุดนิ่งนะเจ้าลิง อย่าวิ่งไปดังกาล
ก่อนเลย เราจับเจ้าไว้ได้ด้วยปัญญาแล้ว เจ้าจักไปไกลไม่ได้ละ”
๘๔ รุ่น
ในโลกปัจจุบันแห่งยุคโลกาภิวัตน์โลกได้พัฒนาก้าวไกลในหลายๆ
ด้าน เพื่อเป็นการสนับสนุนการพัฒนานั้นให้ประสานกันทั้งด้านภายนอก
และด้านจิตใจ มูลนิธิธรรมกายจึงได้จัดให้มีการปฏิบัติธรรมขึ้นทั้งระยะสั้น
และระยะยาว ทั้งในและนอกสถานที่
ในส่วนของการจัดปฏิบัติธรรมนอกสถานที่นั้นได้จัดขึ้นที่สวนบัว
จ.เชียงใหม่ โดยจัดอย่างต่อเนื่องมารวม ๘๔ รุ่น ๆ ละ ๑ สัปดาห์ มีผู้เข้า
อบรมราว 5,000 คนแล้ว ทั้งนี้กัลยาณมิตรทุกท่าน ต่างมีความประทับใจ
และได้ผลแห่งการปฏิบัติธรรมด้วยตัวเอง อาทิ
หนึ่งเสี้ยวแห่งใจ
“ประสบการณ์จากการปฏิบัติธรรมในครั้งนี้ ทำให้หมดข้อสงสัย
ในพระรัตนตรัย หมดความสงสัยเรื่องบุญ-บาป และหมดความสงสัยใน
เรื่องพระธรรมกาย”
จากยอดดอย
(กัลฯ รัชนี ได้บาป นักสังคมสงเคราะห์ *๑)