ความสำคัญของการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 279/281

มนุษย์พบพระพุทธศาสนา” “นั่งไปแม้หลังหัก จะไม่หยุดพักแม้วันเดียว” บทส่งท้าย ความสม่ำเสมอเป็นสิ่งสำคัญในความสำเร็จทั้งปวง แม้คนป่วยจะ ได้หมอดี ยาดี แต่ไม่ทานยาให้ต่อเนื่องก็ยากนักที่โรคจะหายขาดได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเหมือนหมอดี สมาธิเหมือนยาวิเศษ ถ้า เราไม่นั่งสมาธิทุกวันจะบรรลุผลได้อย่างไร “เรื่องการปฏิบัติธรรมต้องอาศัยความสม่ำเสมอ ความต่อเนื่อง และเอาใจใส่ ประสบการณ์ทุกประสบการณ์ อารมณ์ทุกอารมณ์ที่เกิดขึ้นมี คุณค่าเสมอ มันเป็นประดุจเงาสะท้อนในกระจก ที่จะทำให้เราทราบว่า เราบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ให้เรารักษาความสงบ หยุดนิ่งไว้ ไม่ ลิงโลดใจเมื่อทำได้ดี หรือเสียใจเมื่อไม่ดี ทุกอิริยาบถต้องเอาใจจดกลางไว้ เสมอ ลูก ๆ ทุกคน มีกำลังบุญเต็มเปี่ยมในการที่จะเรียนรู้และศึกษา วิชชาธรรมกายได้ เหลือแต่ปรับใจปรับอารมณ์ ให้หยุดนิ่ง และรักษา กลางให้มั่นคง ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือทำอะไรก็ตามต้องตรึก กลางเสมอ” (พระราชภาวนาวิสุทธิ์ : หลวงพ่อธัมมชโย) ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ ที่สุดของการแสวงหา คือการเข้าถึงพระธรรมกาย ๒๘๗ จากยอดดอย