ชีวิตและความบริสุทธิ์ : หน้า 206/281

๒๑๐ ว่า ชีวิตคืออะไร เกิดมาทำไม และอะไรเป็นแก่นสารของชีวิต การที่จะละความโลภ ความโกรธ ความหลงได้ก็ต้องบำเพ็ญทาน รักษาศีล เจริญภาวนา อันก่อให้เกิดความบริสุทธิ์มากขึ้น เมื่อจิตบริสุทธิ์ มากขึ้น จิตก็สามารถเสวยความสุขได้มากขึ้นตามไปด้วย ทำอย่างไรจึงจะเข้าถึงจุดแห่งความบริสุทธิ์ได้อย่างสมบูรณ์ เชิญอ่านโอวาทตอนหนึ่งของพระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวง พ่อธัมมชโย) ซึ่งแสดงไว้เมื่อวันขึ้นปีใหม่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๐ ดังนี้ “พระพุทธเจ้าของเราทุก ๆ พระองค์ ในสมัยที่ยังเป็นพระ บรมโพธิสัตว์อยู่ ไม่ว่าจะเกิดมากี่ภพกี่ชาติก็ตาม ล้วนแต่แสวงหา ความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจ ด้วยกันทั้งสิ้น ท่านพยายามที่จะชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ ให้ผ่องใส จากความโลภ ความโกรธ ความ หลง ด้วยการให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา เพราะท่านมองเห็นว่า อุปสรรคที่สำคัญของชีวิตคือความโลภ ความโกรธ ความหลง ที่ทำให้ วาจา ใจ ธาตุธรรม เห็น จำ คิด รู้ ของท่านไม่สะอาด ไม่บริสุทธิ์ เมื่อไม่ บริสุทธิ์ก็เสวยสุขได้ไม่เต็มที่ จิตที่ยังมีความโลภ ความโกรธ ความหลง จะ เป็นจิตที่มีความหิว ความร้อน และความมืดอยู่ตลอดเวลา มีความพร่อง อยู่เป็นนิตย์ มีความกระสับกระส่ายทุรนทุรายเป็นนิตย์ มีความไม่รู้ ความ มืด ไม่รู้ว่าชีวิตคืออะไร เป้าหมายและแก่นสารคืออะไร กาย สามอย่างนี้เป็นอุปสรรคตลอดเวลา ทำให้เสวยสุขก็ไม่เต็มที่ จิต ก็ไม่มีอานุภาพ จะไปแสวงหาภพอันวิเศษก็ไม่ได้ ก็เป็นอยู่อย่างนี้ตลอดเวลา เพราะฉะนั้นท่านก็เลยหาวิธีการที่จะชำระกาย วาจา ใจของท่านให้สะอาด บริสุทธิ์ โดยการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เพื่อเอาชนะความโลภ ความโกรธ ความหลง กิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปทุกชาติ ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ นับภพนับชาติไม่ถ้วน จนกระทั่งสิ่งเหล่านั้น เบาบาง เจือจาง แล้วก็หมดไป หมดไปในชาติสุดท้าย ท่านก็เข้าถึงวิราคธาตุ วิราคธรรม เป็นธาตุล้วนๆ เป็นธรรมล้วนๆ บริสุทธิ์ล้วนๆ วิราคธาตุวิราคธรรม ธาตุล้วน ๆ ธรรมล้วนๆ จากยอดดอย