การปฏิบัติธรรมและการหยุดใจ : หน้า 209/281

ต่อการปฏิบัติในเวลาที่เราได้นั่งทำความเพียรฝึกใจหยุดนิ่ง เพราะว่าใจที่ซัดส่ายไปในอารมณ์ต่าง ๆ นั้นได้ถูกประคับประคอง อยู่ตลอดเวลาด้วยการนึกถึงดวงแก้ว นึกถึงพระแก้วใสๆ ที่ศูนย์กลางกาย อย่างสม่ำเสมอนั่นเอง นึกบ่อยๆ เข้า สิ่งที่เรานึกนั้นก็จะค่อยๆ ชัดเจนขึ้น จนกระทั่งสามารถเห็นชัดใสแจ่มปรากฏเกิดขึ้น ในขณะที่เราได้ลงมือ ปฏิบัติธรรมกันอย่างแท้จริง ความสุขซึ่งเราได้ยินได้ฟังผู้ที่เขาเข้าถึง นั้นพูดบ่อย ๆ ก็จะเป็นของเราสักวันหนึ่ง พอใจของเราหยุดนิ่งได้ถูกส่วน เราก็จะเข้าถึงความสุขภายใน เห็นแสงสว่าง เห็นดวงธรรม เห็นกายภายใน แล้วก็เห็นพระธรรมกายได้ในที่สุด เพราะฉะนั้น ต้องหมั่นตรึก หมั่นนึก หมั่นคิด ให้ได้อย่างนี้ อย่างสม่ำเสมอ ถึงจะคุ้มค่ากับการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วมุ่งแสวงหา หนทางแห่งความบริสุทธิ์อย่างแท้จริง” เกิดมาได้ ใช่เกิดมา สั่งสมบาป บุญต้องหาบ บาปต้องละ ชำระจิต สร้างเสริมคุณ ความดี อยู่เป็นนิจ ทงชวต เกิดมา แสวงธรรม สั่งสมความ บริสุทธิ์ มากที่สุด ให้ใจ“หยุด” อยู่กลางกาย มิอิ่มหนำ บริสุทธิ์ ยิ่งขึ้น ถึงกายธรรม สุขเลิศล้ำ เลอเลิศ คุ้มเกิดเอย เป็นความรักที่ท้าทายการเข้าถึง ซึ่งอยู่ในตัวของท่านเอง ๒๑๓ จากยอดดอย