ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๘๐
๑๐. ความเมาในชีวิต คิดว่าตนจะมีชีวิตอยู่อีกนานแล้วจึง
ประมาท จึงมีสติเตือนตนเสมอว่า แท้จริงแล้วชีวิตไม่ได้ยืนยาวอะไรเลย
เราจะตายเมื่อไรก็ไม่มีใครทราบ อย่ามัวเสียเวลากับสิ่งไร้สาระอยู่เลย ลอง
หรือ
คิดดูว่าหากเราหลับตาลงไปเดี๋ยวนี้แล้วละโลกไปเลยเราพร้อมหรือยัง
หากเราต้องตายใน ๑ ชั่วโมงข้างหน้านี้ เราจะทำอะไรบ้างเพื่อเป็นความ
ภูมิใจแก่ชีวิตก่อนละโลกไป
วิธีปราบความเมา
อปฺปมตฺโต ปมตฺเตสุ สุตฺเตสุ พหุชาคโร
อพลสฺสิว สีฆสุโส หิตวา ยาติ สุเมธโส
คนมีปัญญาดี ไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท
มักตื่นในเมื่อผู้อื่นหลับ ย่อมละทิ้ง(คนเขลา)
เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว ทิ้งม้าไม่มีกำลังไป ฉะนั้น
(พุทธพจน์ ขุ.ธ.๒๕/๑๘. ๑๙)
วิธีการปราบความเมา หรือความประมาททั้ง
ประการนี้
นอกจากข้อคิดข้างต้นแล้ว ยังมีวิธีปราบความเมา ความไม่ประมาทชนิด
รวบยอดจากพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี(หลวงพ่อวัดปากน้ำ
ภาษีเจริญ) ด้วยการ “หยุดใจ” ที่ศูนย์กลางกาย ดังพระธรรมเทศนาของ
ท่านว่า
“ไม่ประมาทในอะไร ไม่ประมาทในการรักษาสุจริต ละทุจริต
เสีย ทำสุจริตให้เกิดมีเสมอไป ไม่ประมาทในการละความเห็นผิด ทำความ
เห็นถูกให้มีเสมอไป ไม่ประมาทในกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต ทำให้
กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต... เหล่านี้เป็นความไม่ประมาทเผิน ๆ
เป็นความไม่ประมาทของคนมีปัญญาไม่ละเอียดนัก มีปัญญาหยาบ
ถ้าว่าไม่ประมาทจริง (ต้อง) ไม่ประมาทในการทำใจให้หยุดให้
นิ่ง ทำใจหยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ใสบริสุทธิ์
จากยอดดอย