การศึกษาเรื่องราวของเทพบุตรในวรรณกรรมไทย คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 2 หน้า 7
หน้าที่ 7 / 155

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงเทพบุตรในวรรณกรรมไทย ที่มีการกระทำและอารมณ์ในสถานการณ์ต่างๆ เช่น ความโกรธและการเปลี่ยนแปลงจากการสิ้นไปของอาหาร โดยมีการอ้างอิงถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตำนานและความรู้ที่มีอยู่ในประวัติศาสตร์ เทพบุตรนี้ได้ถูกกล่าวถึงและมีอิทธิพลต่อการดำเนินเรื่องและความเข้าใจในทางปรัชญาในสังคมไทย ซึ่งความรู้ดังกล่าวช่วยในการศึกษาและตีความธรรมชาติของตัวละครในวรรณกรรม

หัวข้อประเด็น

-เทพบุตรในวรรณกรรมไทย
-การวิเคราะห์อารมณ์และการกระทำ
-ความสัมพันธ์กับอาหารและความอยู่รอด
-การศึกษาประวัติศาสตร์และปรัชญา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - ค้นีพระสัมปทัญญา ยกศพพเล คามที่แปล ภาค ๒ - หน้า ๗ ในระหว่เทียว ธัญญ์ วิว ราวะ อ. ข้าวเปลือก จตุปัจจัยพิมพ์ตุ อนามีทะนาน ๔.๕ เป็นประมาณ ปฏิบัติ ต้อนบุคคลใส่เข้าแล้ว ราชโภคาราม ในเรือนลังก์ของพระราชา (ป๋ายติ) ลั่นไปอยู่ (โอสะ เทวปูฎิโด) อ. เทพบุตรนั้น กโร่ ย่อมกระทำ กาลี ซึ่ง กาละ อนุตรา ในระหว่างเทียว (โอสะ เทวปูฎิโด) อ. เทพบุตรนั้น นดิ นาม ชื่อว่าอ้อมเคลื่อน ปฏิบญาณ เพราะความสิ้นไปแห่ง อาหาร เออ อย่างนี้ ๆ อภิรย เทวปฎี้ฐอิ้นอีก อสหนูโต อนทนไม่ได้อยู่ สมบูรณ์ ซึ่งสมบัติ ปรสุต เทวปฎุสสุด ของเทพบุตรองค์นี้ ชูรญาตา โกรธแล้ว กโร่ ย่อมกระทำ กาลี ซึ่งกาละ (โอสะ เทวปูฎิโด) อ. เทพบุตรนั้น ชวดิ นาม ชื่อว่าอ้อมเคลื่อน โกนปัน เพราะความโกรธ เออ อย่างนี้ ๆ ปัน ก็ อ้อ โมสกเทวปฎูโด้ อ. โมสกเทพบุตรนี้ ปฏิญชุนโต บริโภคอยู่ กามเนตร ซึ่งกำเนิดนุ่น เป็นผู้มีสติอันหลง แล้ว ทุอา เป็น อจวต ย่อมเคลื่อนไหว อาหารจบย่อน เพราะความสิ้นไปแห่งอาหาร ๆ ๆ ปัน ก็แล (โอสะ โมหสกเทพวูโด)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More