ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม – คําบูชาพระมัญญ์พระปิยะคุณ ยกขึ้นแปลภาค 2 – หน้าที่ 71
เรื่องพาลนักรบ
๑๕.๔๕/๒๐ ตั้งแต่ สตฺตา เตสกา สตฺวา พาลานํ
เป็นต้นไป
สตฺวา อ. พระศาดา สตฺวา ทรงสถิตแล้ว คำ ว่า ซึ่งถ้อยคำ
เตสํ อิริสาสาม ของพระอิริสาสา ท.เหล่านั้น ว่า คริยาย อ. คริยา พลาน ชานา ของชน ท. ผู้เป็นพล
ทุมเมธ ผู้มีปัญญาชั่ว เวอปา เป็นกิริยามีปุ๋ยเช่นนี้ โอโต้ ย่อม
เป็น ปณ ส่วนว่า เมธาวิน ชนา อ. ชน ท. ผู้มีปัญญา รถูดาว
รักษาแล้ว อุปมาที่ว่าไม่ประมาท ธนสาร (รุกข์โด
푸คโล) วิบ ราว คี อ. บุคคล รักษาอยู่ ซึ่งทรัพย์อันเป็นสาระ
ปานบดิ ย่อมบรรจุ อุณตมหาพนพุทธปิติ ซึ่งสมบัติถอดคอมต-
มาหานิพาน อิติ ดังนี้ ย่อมรากอิตแล้ว คาถา ซึ่ง
พระคาถา ท. อิทา เหล่านี้ว่า
ชนา อ. ชน ท. พาลา ผู้บาล ทุมมวิทโน
ผู้มีปัญญา ชั่ว อ. ยอมตามประกอบ
ปมาณ์ ซึ่งความประมาณ ส่วนว่า เมธารี
อ. บุคคลผู้มีปัญญา รุจดํ ยอมรักษา อุปปวามทํ
ซึ่งความไม่ประมาท (ปุกโล) อิว ราว คี
อ. บุคคล (รุกฺขมฺโต) รักษาอยู่ ธนํ ซึ่งทรัพย์
เหสูติ อันประเสริฐที่สุด ดูมเม อ. ท่าน ท. มา