ประโยค ๒ - คำฉัทพระมัจฉัง คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 2 หน้า 74
หน้าที่ 74 / 155

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับพระคาถาและข้อคิดเกี่ยวกับการรักษาความประมาณในการดำรงชีวิตและการไม่หนีห่างจากการตระหนักรู้ตนเอง มีชื่อเสียงว่า 'มา อนุญเชน' ซึ่งกำหนดให้พิจารณาความสุขที่แท้จริงอยู่ในใจและความสามารถในการเข้าถึงนิพพานด้วยการปฏิบัติและความตั้งใจ ข้อความนี้ยังอธิบายความสำคัญของการไม่ตามประโยครุ่นนอก ทำให้เห็นว่าความสุขในชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับการมีหรือไม่มีสิ่งของ แต่ขึ้นอยู่กับความสงบในจิตใจและการเข้าใจวิธีจะเข้าถึงความสุขอย่างแท้จริง

หัวข้อประเด็น

-ความประมาณ
-การเข้าถึงนิพพาน
-การปฏิบัติธรรม
-คำคาถา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำฉัทพระมัจฉัง ยกคัพนาเปลจา ภาค ๒ - หน้าที่ 74 มา อนุญเชน จงอย่าตามประกอบ ปามที่ ซึ่งความประมาณ คือว่า มา กาลัง วิริยมิกติ อย่างกาลให้เนอมล่วงไปสเตยแล้ว ปามทน ด้วยความประมาณ (อิติ) ดังนี้ (ปกสูล) แหนงว่าวมา ปามทิ อิติดังฯ (อุตโต) อ.อรรถว่า ตุม เหอ อ. ท่าน ท. มา อนุญเชน จงอย่าตามประกอบ คือว่า มา จินตยิดู อย่าคิดแล้ว คือว่า มา ปฏิภาคิต อย่าได้เพาะแล้ว คุณหาสุขวิบ แห่งความเหวิชิดด้วยอาณาจักแห่งตนหา ริดสัฏฐ์ อนันต์ติเตบพร้อมแล้วว่าความยินดีวฤฏูกามก็สถามสุขา ในวัฒนถุกและกิเลสาถาม ท. (อิติ) ดังนี้ (คาถาปกสูล) แหนงบทแห่งพระคาถาว่า มา กามวิติสนุกว อิติ ดังนี้ ๆ (อุตโต) อ. อรรถว่า ที เพราะว่า ปุกโล อ. บุคคล อุปมตโต ชื่อวู่ไม่ประมาณแล้ว (อุตโตในป อุปจิตตสตตาย) เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มีสิทธิ์อันเข้าไปตั้งไว้แล้ว มานูโด เพ่งอยู่ ปาปกาติ ย่อมบรรลุ นิพพานสุข ซึ่งความสุขคือพระนิพพาน ปูส อันไฟบูลย์ คือว่า โอทาน อันโอทาน อิติ ดีดังนี้ (ปกสูล) แหนง บทว่า อุปมตโต หดิต ดังนี้เป็นต้น ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More