ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำอธิบายพระมงคลพระบัณฑิต ยกพุทธะแปล ภาค ๒ - หน้าที่ ๖๕
ในพระศาสนา วิถตรชุล สพุทธสุภ ของพระ
พุทธเจ้า ผู้มีอิทธิฤทธิ์จะไปปราศแล้ว ฯ โมโม
๑. โมทะ (มย) อันเรา (อุปจิต) ย่อมเรียก
รโช ว่าศรีจ จี ปน ก็ว่า (โมโม) อ. โมทะ
(มย) อันเรา น งินจิต ย่อไม่เรียก เรียง
ว่าคออง เอ็ด ริโอ ฮิต วิจิต วิจิต อ. คำว่า รู้ดี
ดังนั้นอิริจจ เป็นชื่อ โมศุส ของโมทะ
(โกทิ) ย่อมเป็น ภิกฺวิโ อ.ภิชฺช ฏ
เหล่านั้น วิปุลหิติว ละขาดแล้ว เอ็ด ริซ
ซึ่งรู้ดีคือโมทะนัน วิษรมฎิ ย่อมอยู่ สณฑ
ในพระศาสนา วิถตรชุล พุทธสุภ ของพระ-
พุทธเจ้า ผู้มีอิทธิฤทธิ์จะไปปราศแล้ว อิติ ดังนี้ฯ
๒. ๙๔. ๙๒ ตั้งแต่ สตุกา อิม อิติ อาธิวา เอา วิญาว เปนต้นไป.
สตุกา อ. พระศาสดา อาฏิวา ครั้นนำนามแล้ว อิจิ
อิติ อุฏิ ซึ่งเรื่องอันล่วงไปแล้วนิจ ฯ วตวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺเว
คู่อภิญญา ท. สุขปุณฺโณ อ. ภิกฺขูชื่อวูปนก ทุนโว ว
เปนคนเขาเทียว อโส ได้เปนแล้ว บูพูพپی แม้นกาหล่อน
เออ อย่างนี้ ตกาป แม้นกาหล่อน อ๋อ อ.เรา อาสสูโย เปน