ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉืนพระมัญปัทุ์ถูก ยกพี่พลแปล ภาค ๒ หน้า 81
สูตรเตย หลับแล้ว พุชาคารโ ตื่นอยู่โดยมาก
ทิวา จะแล้ว (มนุปปญญ์ ปุคคล) ซึ่งบุคคล
ผู้มีปัญญาน้อย ยาม ยื่นไป อนอส สุ สัม สโส
(ติฏวา ยณ โต) อิว ราวะ อ. มัฏฎวิมาเชาร้อ
เร็ว จะแล้ว ซึ่งมังตั้วไม่มีคำลัง ไปอยู่ อิติ ดังนี้ ๆ
(อุดโถ) อ. อรรถว่า อุปมาทสมปนโน ผู้เกิดพร้อมแล้ว
ด้วยความไม่ประมาณ (อุตตโน) สติวิบูลดูลปุตตตาย เพราะความที่
แห่งตนเป็นผู้ตั้งแล้วซึ่งความ ไพบูลย์แห่งสติ คือว่า ชินาสวิโอ ผู้ออกสะ
สิ้นแล้ว (อิติ) ดังนี้ ตุตู ปกาส ในบน ท. เหล่านั้นหนา
(ปทสม) แห่งว่ากา อุปมตโต อิติ ดังนี้ ๆ
(อุดโถ) อ. อรรถว่า สตุตถู ครับเมื่อสัตว์ ท. เป็นต้น
ตั้งอยู่แล้ว สติใสสุด ในการสละลงซึ่งสติ (อิติ) ดังนี้ (ปทสม)
แห่งบว่า ปมตุเต Sub-ติ คดังนี้ ๆ
(อุดโถ) อ. อรรถว่า สิโต ตั้งอยู่แล้ว สติมาวิปลาสกริยะ
ในธรรมนั้นเป็นเครื่องตื่นคือความไฟบุลย์แห่งสติ ม หณตู อันใหญ่ (อิติ)
ดังนี้ (ปทสม) แห่งบว่า พุชาคารโ อิติ ดังนี้ ๆ