ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ – คำฉันพระบามปฏิสัก ยกพศแปล เสด – หน้าที่ 32
ผู้เขียนนี้ ออกกิโก เป็นผู้ไม่มีบญ ญ สภาพดี ย่อมไม่ฟัง วงว
ซึ่งคำ มูฬ ของเรา อามิรี อิตติโม อ. หญิง ท. แม่หลานนี้
นิสสุริกา เป็นคนปลด พุทธมิติรา เป็นคนอัรฒรา ๆ นำหน้าแล้ว
โดยยก (โหนตุ) ย่อมเป็น (อามา อิตติโม) อ.หญิง ท. หลานนี้
น ลนุติ ย่อมไม่ได้ กี นาม ชื่อซึ่งอะ ร่า นิสสุริกา จากสำนัก
รณะโณ ของพระราชา หรือ ตุมเห อ. ทาน ท. อิมสุรี สรณ
ครั้งเมื่อพระราชนี้ ชิวมุติ ยรงทรงพระชมอยู๋ ตุมเห อ. ท่าน ท.
ชีว ย่อมเป็นอยู่ ทุกข์ อย่ำบางภาพ หรือ อุธ ในวันนี้ ปาปสุปิโน
อ. สุบินอันลามาก มยา อันเรา กิฏิวโร เห็นแล้ว เทว บ้านเดี
สมมิตเทพ ลาภ โทษ อ. เสียง เม ของหมอมั่น วิรนุตปี ปิ
แมร่ องอยู่ว่า (ตาย) คนคู่ อ. อันพระองค์เสด็จไป ปลาท่า
สุปราสาท สามาวติยา ของพระนางสามาวดี น วุณฤิติ ย่อมไม่ควร
อดิ ดั่งนี้ ตาย อันพระองค์ น สุโข ไม่ทรงสันแล้ว อิติ
ดั่งนี้ ๆ
ราชา อ. พระราชา ก็สุขา ทรงเห็นแล้ว สุปปี ซึ่งง
มรณภพอัคโซติ ผู้ต้องความกลัวแต่ความตายคุกคามแล้ว สมุจชโลโต
วิทย ทรงเป็นผู้เพียงดังวาลาโพลงแล้ว โกเศน ด้วยความพิเราะ
อิมา อิตติโม อ. หญิง ท. หลานนี้ กิริสุนต์ จักรพะทำ เอิร์รฺปอ
นาม ภมิ ซึ่งกรรมชื่อแม้อนรัม รูปอย่างนี้ อิโห โอ๋ อ๋อ อ. เรา