ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำธี พระมังฺวังปูติ ถูกต้อง ภาค ๒ - หน้า ๕๒
ไม่ประมาณ ของคนนั้น (อิต) ดังนี้ (คาถาปาฏิหสูฏ) แห่งบท
แห่งพระคาถว่า อุปมา มู ละนิติ อิต ดังนี้ ฯ
(อุโฑ) อ. อรรถว่า เต ปุณฺฑิตา อ. บัณฑิต ท. หล่านั้น
ปิ มนุษฎา บินเทิงอยู่ อุปมา ในความไม่ประมาณ เอ่อ อย่างนี้
ดี อุปมา ถึงความไม่ประมาณนั่น ว่าอุตตุวา ให้เจริญแล้ว รำ
เป็นผู้ชนะแล้ว คือว่า อธิฏ ฯ เป็นผู้ยืนยงแล้ว จุตตุวิโรฒ-์
เทพ สุตฺตสิญฺฉิโญสํปญฺญุม ฯ ในธรรมอันเป็นฝึกฝนแห่งปัญญา
เป็นเครื่องสิ้น ๓๗ อันต่ำด้วยธรรมสิ้นสุดปิฏฐิฐาน ๔ เป็นต้นด้วย
นิววิถิ โลกุตตรธรรม มอ ฯ ในธรรมอันเป็นโลคุตตร ณ์ อันมั่ง ๖
ด้วย โค้งสู่ขาข อันบัณฑิตนิพนธ์แล้วว่าธรรมอันเป็นอารมณ์
ครึ่งาน ของพระคริึ้ ท. คือว่า พุทฺธปฐมพุทธศาสนา ของ
พระพุทธเจ้าและพระอุปจารพุทธเจ้า และสมกของพระพุทธเจ้า ท.
โหนตุ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ (คาถาปาฏิหสูฏ) แห่งบทแห่งพระ
คาถาว่า อธิณ โคจร ฯ ฯ ดังนี้ ฯ
(อุโฑ) อ. อรรถว่า ปุณฺฑิตา อ. บัณฑิต ท. อุปมตา
ผู้ไม่ประมาณแล้ว เต หล่านั้น มาซิโจน ผู้มีความเพ่ง มเน้น
ด้วยความเพ่ง พุทพีธนปี แม่อย่างสอง อิต ฯ คือ อาตุ-
สมาปฏิสังขุฏฺเตน อารมมู ลุนิชฺชาเนน ฯ ด้วยการเข้าไปพล่งซึ่ง
อารมณ์ อนุปตินนบพร้อมแล้วว่ามาบิด ๔ ด้วย วิปุสานมค-
ผลสุกาญฺฉน ลูกอุปนิวาชานน แอ ด้วยการเข้าไปพล่งซึ่งลักษณะนะ
อันบัณฑิตนบพร้อมแล้วว่าประสงค์และมรรคและผลด้วย อิต ฯ ดังนี้