คำฉัทรพระมังษ์ติ อุตตะโก คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 2 หน้า 82
หน้าที่ 82 / 155

สรุปเนื้อหา

ในข้อความนี้กล่าวถึงการศึกษาและการตีความของคำฉัทรพระมังษ์ติอุตตะโก โดยเน้นถึงความสำคัญของปัญญาและการประกอบสร้างบุคคลให้มีคุณธรรมเข้าถึงการบรรลุธรรม การวิเคราะห์ความหมายของคำต่างๆ ในพระไตรปิฎกเพื่อสร้างความเข้าใจในหลักธรรมและชีวิตในการปฏิบัติของชาวพุทธและผู้สนใจภาษาพระ

หัวข้อประเด็น

-คำฉัทรพระมังษ์ติ
-อุตตะโก
-การศึกษาในพระพุทธศาสนา
-ปัญญาในชีวิตประจำวัน
-ความหมายในพระไตรปิฎก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำฉัทรพระมังษ์ติ อุตตะโก ตกพี่นแปล ภาค ๒ หน้า 82 (อุดโถ) อ. อรรถว่า สินรวชานิโว วิยะวะ อ. ม้า สินธพรและม้าชนไายใน สินธโช ตัวมีเขาชวีอันเร็ว (หิตวา) เลแล้ว ทุพพลสูส ซึ่งน้ำตัวมีกลังก์โทษประทับร้ายแล้ว กุฒาปจินุสรอ ตัวมีชาวอันขาดแล้วโดยความเป็นมิ้นี้อันด้วน (ยุโต) ไปอยู่ (อิติ) ดังนี้ (ปฐสุข) แห่งว่า อุตตะโก สะอาดัง อิติ ดังนี้ ๓ (อุดโถ) อ. อรรถว่า อุตตมปุญโญ ปุตตโว อ. บุตรผู้มี ปัญญาภูมสูงสุด หิตวา ยาติ ย่อมละครแล้วไป ปุณณกลี ซึ่งบุคคล ตรุปกู ผู้มีรูปล่างนั้น อาคมนปี ด้วยนิจบารและผลเป็นที่บรรจบล้าง (อิติ) ดังนี้ (ปฐสุข) แห่งว่าบวา สุทธโร อิติ ดังนี้ ๓ (อุดโถ) อ. อธิบายว่า มนุตปุญโญสมโพธิ์ คปลค. ครั้งนี้ บุคคลผู้มีปัญญาน้อย เอก สุดยอด คทูอาวมุนเณว พายามออยู่ เพื่ออนันเรียนเอา ซึ่งสูตรหนึ่งนั้นเทียว สุทธโร อ. บุตรผู้มี ปัญญาดี คุนทา ย่อมเรียกเอา เอก วดคี ซึ่งรงรรรคารหนึ่ง (สมุนาโร) อ. บุตรผู้มีปัญญาดี หิตวา ยาติ ย่อมละแล้วไป อานมณ ด้วยนิจบารเป็นทีม ๆ เอา อย่างนี้ ทีงา ตาว ก่อน ปน องนึง มุนปฏิบุญ ครั้งนี้มบุคคลผู้มีปัญญาน้อย รุตตฐานทิวาวูฐานิ กามุ วายามอุบเถอ จ พยายามอยู่ เพื่ออันตรกา ซึ่งที่เป็นที่พักใน กลางคืนและที่เป็นที่พักในกลางวัน ท. นั่นเทียวด้วย กมมุฏฐานิ อุกกเหตุวา สุขามุณเณว จ เรียนเอาแล้ว ซึ่งพระธรรฐาน สายายอยู่นั่นเทียวด้วย สุมรีโร อ. บุตรผู้มีปัญญาดี ปวิสิฏวา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More