ศึกษาคุณธรรมและความประเสริฐในมนุษย์ : หน้า 31/155

ประโยค๒- คณินีพระมิมาปฏิรูป ยกคำพูดแปล ภาค ๒ หน้าที่ 31 ซึ่งคำอ้างบุคคลกล่าวล่วงเกิน (โสภ ปุณฺโกล) อ. บุคคลนั้น ทนฺโต ผู้นั้นแล้ว เสฏฺฐ โส เป็น ผู้ประกเสรฐที่สุด มนฺฤเสฐ ในมนุษย์ ท. (โหติด) ย่อมเป็น อุตสตราจ จ อ. ม่อสัตย์ ท. ด้วย อาชเนีย จ อ. มอาชาไนย ท. ด้วย สนูราว จ อ. มาสนิพ ท. ด้วย กุญชร มานานุค จอ. มานานุ ท. ชื่อกุญชรด้วย ทนุตา ตัวอันบุคคล ฝึกแล้ว วร เป็นสัตว์ประเสริฐ (โหนฏิ) ย่อม เป็น อดิ ทุนโต ปุกโล อ. บุคคลผู้มตน่อันฝึก แล้ว วร เป็นสัตว์ประเสริฐ ซโต อุตตรา-ว nounsโต กว่าพานจะมีอสัตตเป็นตนั่นนั้น (โหติด) ย่อมเป็น อิดิ ดังนี้ ฯ 8. ๕๕/๗ ตั้งแต่ มานุกิยา ตำ กิสุรา เทว สปฺโบติ มาหาสุทฺธ์ เป็นต้นไป. มานุกิยา อ. พระนางมาคนิยา ทิสวา ทรงเห็นแล้ว ตา สปฺโบ ซึ่งอึ่งนั่งดังว่า เทว ขึ้นแต่สมติพท สปูป อ. งู อิต คัมป์ อ. โกโกสนุ เมื่อ จะค่า ราชานฺ จึ่งพระราชาช่วย ตา อภิไธย จึ่งหญิง ท. เหล่านั้นด้วย อาหาร กล่าวแล้วว่า อย่า ทนุธราชา อ. พระราชา