ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกโภค - คำฉิษพระจัมปทุธถูกยกคำพับแปล ภาค ๒ - หน้าก๔ 63
เสาร์มองแล้ว อโหสิ ได้เป็นแล้ว ๆ ตะ กลังนั้น (ดูพูนนโก)
อ. ภภิชื่อว่าผับนอก จินดาส คิดแล้วว่า ปีโลติขนุโย อ. ท่อน
แห่งผ่าเก้า อิพ นี้ปรูสุทธิ เป็นของหมดแล้ว อติวิ เอิน
เปรียบ (ไหว้) ย่อมเป็น ปน แต่ว่า (ปีโลติขนุโย) อ. ท่อน
แห่งผ่าเก่า นิศาลัย อาทิตย์แล้ว อุดภาว ซึ่งอัตรภาพ อิม นี้
ชหิวา ละแล้ว ปริมาณดี ซึ่งปกติอิ่มในก่อน กิญจ์ เป็น
ผ้าเสราห์มองแล้ว เอว อย่างนี้ ชาติ เกิดแล้ว สุขรา อ.
สงขรา ท. อนิจจา จด ไม่เที่ยวหนอ อติ ดั่งนี้ ปฏิญญาโน้
เริ่มตั้งอยู่ ขยาย ซึ่งความสิ้นไปและความเสื่อมไป วิปสนั ยัง
วิปสนา วฑูเมธี ให้เจริญแล้ว ๆ
สตฺตา อ. พระศาสดา อญุวา ทรงทราบแล้วว่า จิตติ อ. จิต
ชูพบุนกุลสุ ของภิกษื่อว่าผับนอก อารุทู่ ขึ้นแล้ว วิปสนั
สุวิปสน อติ ดั่งนี้ วิตวา ตรีสขึ้นว่า จูพบุณูก คู่อ่อน
จูพบุนกู ตัว อ. เธอ มฤ ยอย่าารำแล้ว สบุญ ซึ่งความ
หมายว่า อตี ปีโลติขนุุตเถ อ. ท่อนแห่งผ่าเก่านี้นั่นเทียว
สูงกิญจ์ อื่นไว้แล้ว รธรวชิต เป็นอ้อมอุสุรณ์แล้ว
(ไหว้) ย่อมเป็น อติ ดั่งนี้ ปน ก็ ราคารธานโย รชา อ. รุจี
ท. มีอิสิกรณ์จะเป็นต้น อุกี มีอยู่ อุปมาณตระ ในภายใน ๆ
ของเธอ ต อ. เธอ หารา งจนไป ๆ ราคารถาโย รชา อ. จุลี
ซึ่งรูติ ท. มึฏิสีอาระเขเป็นต้น อดิตี มีออยู่ อุปมาณตระ ในภายใน ๆ
ของเธอ ตอ. เธอ หารา งจนไป ๆ ราคารถาโย รชา อ. รุจี
ซึ่งรู่สติ ท. มีอิสิกรณ์จะเป็นต้น เหล่านั้น อติดั่งนี้ วิสุทฺธวา
ทรงเปล่งแล้ว โอกาส ซึ่งพระศรี ปญญามานรุโป เป็นผู้มีพระรูป