ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คําสํ พระบรมธาตุ ยกฟื้นแปล ภาค ๒ - หน้า ๑๕๖
ซึ่งสักการะ คถสุ ปริเจสุ สักการะ นางสงฆ์นั่น สถูปฐ (วัฏฏิ) ย่อมควร อติ
ดังนี้ (ราชวัฏสีหี) อนฺนท ท. มีเมปริอยู่ในเมืองราชครูฎ วัตตฺ
กราบกูดูแล วชูปฏิวา ทรงตั้งไว้แล้ว ติ ญฺญฺโญโมสคิ ซึ่งนาย
ญฺญฺโมสคัน เสด็จภิฺฏฐาน ในตำแหน่งแห่งเศรษฐี สถูปาเรน
ด้วยสักการะ มหนฺเตน อนฺใหญ่ ทุขาว พระราชาท่านแล้ว ธีร
ซึ่งธิดา คถสุ ปริเจริญ ของนางพระสนมนันน คถสุ ภูมิโมสคสุ
แก่นายกษมโพธสณฑ์ คณฺวา เสด็จไปแล้ว สนฺธิ์ สถูป
ของพระศาสดา สถูปิ พร้อม เทนฺ ทุขาว โมสคนัน ด้วยนายมุญา-
โมสคนัน วนฺทิติว่า ถวายบังคมแล้ว อาหาร กราบกูลแล้วว่า ภูดฺ
ข้าแต่พระอ๋องผู้เจริญ มนฺเต อ. พระองค์ ท. ปลสต์ ของทอจ
พระเนตรดู ถิอ ปุรีสํ ซึ่งบูรณ์นี้ ธิติมา นามา ปุรีโส อ. บูร
ชื่อว่ามีปัญญาเป็นเครื่องบ่งดี เอาท์ไป ผู้บริโภงนี้ นาคี ย่อม
ไม่มี (ไส ปุรีสํ) อ. บูรนันต์ จุตดาพิสโกฏิวิว เป็นผู้มโคะ
อนุบุคคลพึงเสวยมีโภคี ๓๙ เป็นประมาณ โหนดโต แม่เป็นอยู่ น
กโรติ ย่อมไม่กระทำ อุพลวิตาร ว่า ซึ่งอาการอันเยี่ยมแล้ว
หรือ อสุมนามตุต อาการ์ วา หรืออ้างอิงอันอัคคมลักตัว
นิวาสนะู นุ่งแล้ว ปิโลติ ดังฺเขา ปกิโน วิวารํ อ.
คนกำพร้า คถสุ กระทำแล้ว ภี สิ่งรรับจ้าง ภทวิถีย ใน
ถนนอันเป็นที่อยู่แห่งนายจ้าง ชื่นโฉ เป็นอยู่เฉย มาา อันหมอมั่นฉัน
เอาได้ รู้แล้ว อิ่มนา อุปาเยน โบยอาบนี้ จ ปน ก็แล (ไต
ปุรีสํ) อ. บูรนันต์ (มยา) อันหมอมั่นฉัน ชานฺตวา ครุโนรู้แล้ว