ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉันพระธัมมะ วิสุทธิ คำฉันพระธัมมะ ยกคัทแปล ภาค ๒ - หน้า 36
คฑจ จงทรงถึง ตูอว ปลูกฉัน ซึ่งบุคคลนั้นเทียว สารสั ว่า เป็นที่ระลึกถึง อิติ ดังนี้ ๆ
สามวดี อ. พระนางสาววามดี สมภาวสมุทพุทธ- สาวิกา ผู้เป็นสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
วฏวา ครับทราบแล้ว อภิ วงษ์ ซึ่งค่านี้
อา ท กราบกุลแล้วว่า ตู อ. พระองค์ มา คฑจ
จงอย่าทรงถึง ม ซึ่งหมอมั่น สารสั ว่าเป็นที่ระลึก
(อมฤทธิ) ย่อมเป็น มหาราช ขันแต่งพระมหาราชเจ้า
เอโล ปุกโล อ. บูคลั่น พุทโธ เป็น
พระพุทธเจ้า (โหติ) ย่อมเป็น เอโล พุทโธ
อ. พระพุทธเจ้พระองค์นั้น อนุตตโร ทรงเป็น
ผู้ยอดเยี่ยม (โหติ) ย่อมเป็น สรรเสริญ ควา ต
พุทธี จ.อ.พระองค์ จงทรงถึง ซึ่งพระพุทธเจ้า
พระองค์นั้น ว่าเป็นที่ระลึกด้วย ตูอ เม สรรนี
คว จ อ.พระองค์ จงทรงเป็นที่ระลึก ของ
หมอมั่น จงเป็นด้วย อติ ดังนี้ ๆ
ราชา อ. พระราชา สุตวา ทรงสันดิบแล้ว จงนี้ ซึ่งพระ
ดักรัส สุตสา สามวดี ของพระนางสาววามดีนั้น วตวา ตรัสแล้ว
ว่า อิกานิ ในกาลนี้ อง อ. ฉัน ภายม ย่อมกลัว อติเรกตร