การวิเคราะห์ความหมายของความประมาณในพระอธิษฐาน คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 2 หน้า 93
หน้าที่ 93 / 155

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจความหมายของความประมาณในบริบทของพระอธิษฐานและการเชื่อมโยงกับธรรมชาติและบุคคลในพุทธศาสนา โดยอ้างอิงจากข้อความที่ให้ความเข้าใจเกี่ยวกับมูลอันเป็นธรรมชาติของความประมาณ ในทุกกาลเวลายังมีการเตือนถึงความวิบัติและการเกิดขึ้นของบุคคลที่มีส่วนชั่ว การเข้าถึงซึ่งธรรมชาติและความเข้าใจในความประมาณเป็นสิ่งสำคัญในการศึกษาคุณค่าอันสูงส่งในทางพุทธศาสนา ปัญหาและคำถามเกี่ยวกับความหมายและผลกระทบของความประมาณจะถูกนำมาวิเคราะห์เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ดังนั้นเนื้อหาจะตัดสินใจเพื่อผลทางความรู้.

หัวข้อประเด็น

-ความประมาณ
-พระอธิษฐาน
-บทบาทในพุทธศาสนา
-บทวิเคราะห์
-ความเข้าใจธรรมชาติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำฐีพระมิถัมปัตถุโยก ยกภาพแห่งสัปปะดา ภาค ๒ - หน้า ๙๓ (ปุจฉา) อ. อันถามว่า (ปลโมโก) อ. ความประมาณ (ตรีหิ อธิษวิธี) อันพระอธิษฐาน ท. เหล่านัน (ครหิโต) ติดเตียนแล้ว (สฐา) ในกาลทุกเมื่อ ก็ภาษฎา เพราะเหตุอะไร (อิติ) ดังนี้ ๆ (วิสุทธชาน) อ. อันเฉลียวว่า (ปลโมโก) อ. ความประมาณ (ตรีหิ อธิษวิธี) อันพระอธิษฐาน ท. เหล่านัน (ครหิโต) ติดเตียนแล้ว (สฐา) ในกาลทุกเมื่อ (สุตสา ปมาตสา) มูลภาวโต เพราะความที่ แห่งความประมาณนันเป็นมูล สัพพวิภัตติซึ่ง แม้ความวิบัติยังปวง ท. (อิติ) ดังนี้ ๆ (อุดโณ) อ. อธิบายว่า ก็ จริงอยู่ สัพพ วิปุตโตโย อ. ความวิบัติ ท. ทั้งปวง มนุตสุโขกูก ยา คือ อ.ความเป็นแห่ง บุคคลมีส่วนชั่วในมนุษย์หรือ อุปุปปลติ วา ก็หรือว่า อ.การ เข้าถึงซึ่งอาย ปามุพลิกา เป็นธรรมชาติความประมาณเป็น มูลนันเทียว (โหตุ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More