คำสอนเกี่ยวกับความเพียรและธรรมชาติ : หน้า 58/155

ประโยค๒ - คำฉันพระมามีทุจริต ยกพัด้แปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 58 ธรรมชาติเป็นอยู่อุปผสมด้วยธรรม (โหติ) ย่อมเป็น หิ จี อิสสุริยา อ. ความเป็นใหญ่ ท. วุฒมติเอก ย่อมเจริญนั่นเทียว (ปุคคลสุุด) แก่บุคคล เดวฐูสตู ผู้มีจิ.อเว้นนี้ วิธีสมุนเสนสุข ผูึงพร้อมแล้วด้วยความเพียร สดใสมุนเสนสุข ผู้ึงพร้อมแล้วด้วยสดใส ปริสุทฺธมุมนสฺ ผู้มู่รอ่อนหมดจดรอบแล้ว กาวาจาภที่ ทูวเห็บ ด้วยทิว ทุวเห็บและวาจาเป็ณต้น ปฏูญาณ นิสมภาริน ใผใคร- ครวดูโภปญาแล้วจึงกระทำโดยปกติ สดใสมุนเสนสุข ผู้รวมแล้ว กายาถี่ ทูวเห็บ ด้วยทวาร ท. มีภาวเป็นต้น ชีวานุสต ผู้เป็นอยู่ อยู่ ธมมวิติ เป็นอยู่โดยธรรม จิตสุผู้ยังอยู่แล้ว สดใวิปวาส ในการไม่อยู่รราคาจติ อติดังนี้ อาหาร ครัสแล้ว คำ ซึ่ง พระคาถา อมนี้ว่า ยุโดย อ อตก อภิฤทฺตุลติ ย่อมเจริญยิ่ง (ปุกคสูตร) แก่บุคคล อุดฐานวิโต จ ผู้มีความเพียรเป็น เหตุลูกขึ้นด้วย สดมิโต จ ผู้มีสติด้วย สุติ- กมมุสต จ ผู้มีการงานอันอัสสาด้วย นิสมู- การโน จ ผู้ปกติใครครวญแล้วจึงกระทำด้วย สัญาณตสัส จ ผู้รวมแล้วด้วย ธรรมวิติ จ ผู้เป็นอยู่โดยธรรมโดยปกติด้วย อุปมตดสุต จ ผู้ไม่ประมาทแล้วด้วย อติ ดังนี้ ฯ (อุตฺโต) อ.อรรถว่า อุดฐานวิตฺถุสมุส ผู้มีความเพียรอ็ัน เป็นเหตุลูกขึ้น (อิตติ) ดังนี้ ฉตอน ตุตฺต ปทัส ในบท ท.เหล่านั้นหนา