ประโยคที่ ๒ - คำนี้พระธัมมะปุรณัม คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 2 หน้า 83
หน้าที่ 83 / 155

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการพิจารณาในหลักธรรมต่างๆ โดยเฉพาะการเป็นผู้มีปัญญาที่ดี สมบูรณ์ในหลักธรรมและการทำความเข้าใจว่า ธรรมสามารถเป็นที่พักทั้งกลางวันและกลางคืนได้อย่างไร รวมถึงการละจากสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์และนำพาไปสู่การเกิดผลในทางธรรมที่ดี

หัวข้อประเด็น

- การศึกษาองค์ธรรม
- การพิจารณาธรรม
- ความหมายของธรรมอันเป็นโลกุตระ
- คุณค่าของปัญญาในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - คำนี้พระธัมมะปุรณัม ยกศัพท์แปล ภาค ๒ - หน้า 83 เข้าไปแล้ว รตฺฐภูชินา วา สู่วิธีเป็นที่พักในกลางคืนหรือ วิวฺฐภูชินา วา หรือว่าสู่ที่เป็นที่พักในกลางวัน ปรม ชเนน กด อนชนนอื่น กระทำแล้ว ปุญฌาพาเคบิ แม้ในกลางเป็นส่วนเมืองต้น สมุนสนฺโต พิจารณาอยู่ กมฺภูชินา ซึ่งพระธรรมฐาน สถุกิโลเส ยังกาส ทั้งปวง ท. เขบุตวา ให้สิ้นไปแล้ว กรโต ย่อมกระทำ โลกฺฉต- ธมฺเม ซึ่งธรรมอันเป็นโลกุตระ ท. นว ๔ หกกตฺต ให้เป็น ธรรมไปแล้วในมือ (สมฺมโช) อ บคคลผู้มีปัญญาดี หิตวา ยาด ย่อมละแล้วไป อคิมฺมน ด้วยบรรรอผลเป็นที่ระลึก เอา อย่างนี้ ปน อนึ่ง (สมฺมโช) อ. บุคคลผู้มีปัญญาดี หิตวา ละแล้ว คือ ว่า อฏฺฐฤตวา ทั้งแล้วดัง็ด บุคคล ซึ่งบุคคลนั้น มนุษปนปัญญา ผมปิอากาน้อย ภูกฺอ ในวัฏจะ ภูกฺโฉ นิสรสนฺโต ยาติโว ย่อมเล่นออกไปอยู่ มากวุฒะนั่นเทอ อิติ ดังนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More