พระธรรมปิฏกและสมาบัติอิทธิ : หน้า 154/155

ประโยค- คำนี้พระธรรมปิฏกฤๅ์ฏฺมัญชนที่ถูกต้อง ยกคัณฑ์เปล ภาค ๒ หน้า ๑๕๔ (ตี การณี) ซึ่งเหตุนัน (อดิ) ดังนี้ ตุคฺฒ ปคฺฒุ ในบท ท. เหล่านั้นนา (ปทสู)แห่งว่าน ตี อิติด ดังนี้ ฯ (อุด?) อ. อรรถว่า สมาบัติอิทธิ ชื่อญาณบุคคลดังไว้แล้ว โดยชอบ (ตสฺสุ จิตตสฺสุ) สมาบัติปิดตา เพราะความที่แห่งจิตนั้น เป็นธรรมชาตินั่งบุคคลดังไว้แล้วโดยชอบ ฏกลสมฺมปฏิสฺ ฎในกุศล- กรรมบถ ท. ทาสฺสู ๑๐ (อิติต) ดังนี้ (ปทสู) แห่งว่า สมาบัติอิทธิ อิต ดังนี้ ฯ อุดโอ อ. อรรถว่า กฤษณะ ฟักงาทำ คือว่า กโรตี ย่อม กระทำ นำ ปุคลิซึ่งบุคคลนั้น เลยโส ให้เป็นผู้ประเสริฐกว่า คืว่า วรฺดิ ให้เป็นผู้เลิศกว่าคือว่า อุตตริรํ ให้เป็นผู้อย่างกว่า ติว่า การณิโตว่าเหตุนัน อิติด ดังนี้ (คาถาปทสู) แห่งบท- แห่งพระคาถา ว่า เลยโส นํา โดก กร อิติต ดังนี้ ฯ ที่ จริงอยู่ มาตาปิตรี โอ มารดาและบิดา ท. ทะมานา เมื่อให้ ธมฺสิ่งทรัพย์ ปฏาคม แก่บุตร ท. สกฺโณ กิต ย่อมอา ทําดัง เพื่ออำนวย ธน ซึ่งทรัพย์ เอกสมฺอา อุตฺตาวา กามิ อณุวา สุขำ ชีวิตปุญญา อนันฺเป็นเครื่องไม่กระทำ มาตาติโร แม้ อ.มารดาและบิดา ท. วิสาขา ของนางวิสาขา ตามมหтараนา ผูมีทรัพย์อ้วนมากเพียงนั้น มหาโภคา ผูมีโภคะอันมาก อทฺถุ ได้ ให้แล้ว ฏิน ซึ่งทรัพย์ ชีวิตปุปน อนันฺเป็นเครื่องสำเร็จซึ่งชีวิต สุขน ตามสงาย เอกสมัย อกฐคา ในอุตตภาพหนึ่งนทีเดียว