ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉันพระบรมปฏิญญา ยกกำลังแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 10
แล้ว อดี ตังนี้ ๆ โส เสฏิ อ. เศรษฐีนัน บูพเพน วิว
มหนต์ โสเทน อดุลวิชโต เป็นผู้อ่อนความเศร้าโศก อันใหญ่ อัน
เพียงดังว่ากุขามร่มบาทแล้ว คู่ฉะ เป็น ปฏิภาณาส เสวยเฉพาะ
แล้ว โทมนัสสุ สี่ความโทมนัส อนุปปิ อนไม้อย บาปุญโนน
ปุคคล โอ บุคคลผู้มีใจอ่อนโทษประทุมร้ายแล้ว อุปปทูรสุด ปุคคลสุด
ต่อบุคคลผูไม่ประทุมร้ายแล้ว (ปฏิภาณาส) เสวยเฉพาะแล้ว
(โทมนัสสุ) ซึ่งความโทมนัส (อนุปปิ) อนไม้อย อาดิ
ฉันใดแล (ตา) ฉันนั้น ๆ
เทน การเทน เพราะเหตุนี้ ภาวะ อ. พระผู้มีพระภาคเจ้า
อาท ตรัสแล้วว่า
โย ปุคคลอ อ. บุคคลใด ทุกสุขสติ ย่อมประทุมร้าย
(ปุคคลอสงู ในบุคคล ท. อุปปฏุงสุ ผู้ไม่
ประทุมร้ายแล้ว อทนทูลสุด ผู้ไม่มีกาลา ทนทูล สี่ง
แหงฐานะ ท. ๑๐ นา ฐานะอย่างใดอย่างหนึ่ง
จิปุปิอ รวมกันเทียว ผรุส เพชร ปะปน วา
คือพึงถึง ซึ่งจวนอ่อนหยาม หรือ ชานี ปุญปน
วา คือหรือว่าพึงถึง ซึ่งความเสีย สริรสา เมทน
ปุญปน วา คือพึงถึง ซึ่งความแตกไป แห่งสรระ
หรือ ครุฑ อพพิม ปุญปน วา ปี คือแม้ว่าอว่า