คำฐิพระมิมปัฏฐสก - ภาค ๒ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 2 หน้า 54
หน้าที่ 54 / 155

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้มีการอธิบายถึงคำฐิพระมิมปัฏฐสกและการถกต้องในการตรัสรู้ถึงนิพพนฺน ซึ่งเป็นหลักการสำคัญในพุทธศาสนา โดยเน้นว่าการพิสูจน์และทำความเข้าใจวิปาเป็นการเปิดทางสู่นิพพนฺน คำสอนนี้ครอบคลุมถึงการต่อสู้กับกิเลสและการบรรลุธรรมชาติที่สูงสุดของพระนิพพนฺน รวมถึงสาระเกี่ยวกับความสำคัญของการตรัสรู้ในระดับที่เรียกว่าอนุตรฺร ซึ่งถือว่าเป็นการพัฒนาจิตใจและความเข้าใจในธรรมอันลึกซึ้งต่อไปในโลกียธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การถกต้องและวิปา
-ความสำคัญของพระนิพพนฺน
-หลักการพุทธศาสนา
-การพัฒนาจิตใจ
-อนุตรฺรและความหมายของมัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - คำฐิพระมิมปัฏฐสก ยกพิพฺพลแปล ภาค ๒ - หน้า 54 อ. มรรค ท. อุตฺตโร ๔ ตุตฺต ผสนาน ในการถกต้อง ท. เหล่านั้นนา อนาถผสนา นาม ชื่อว่าถูกต้องคืออนาถ ผลนิ อ. ผล ท. อุตฺตโร ๔ วิปากผสนา นาม ชื่อว่าถูกต้องคือวิปา ฯ เศษ ผสนา ฯ ในการถกต้อง ท. เหล่านั้นนา วิปา ผสนา อ. การถกต้องคือวิปา (ภควา) อนพระผู้มีพระภาคเจ้า อภิปฺปดา ทรงพระประสงค์เอาแล้วย่อผสนา อิธิ ผสนุติ อิติ ปท ในวทวา ผสนุติ ดังนี้ ๆ ปญฺติฏา อ. บัณฑิต ท. ธีรา ผู้เป็นปราชญ์ ทดลอง โกรณา เมื่อครอทำให้แจ้ง นิพพนฺน ซึ่งพระนิพพนฺน อธิผลน ด้วยอธิผล าลฺุลิษ องค์วิญ โชคิราฺนชื่อว่าย่อมกระทำให้แจ้ง นิพพนฺน ซึ่ง พระนิพพนฺน วิปา ผสนาย ด้วยการถกต้องคือวิปา ฯ (อคิโ) อ. อรรถว่า โยคา อ. กิเลสเป็นเครื่องประกอบ ท. ฤๅดกโร ฯ ๔ เอย เหล่าใด มหาชน ยิ่งมหาชน โอสีตาเบนดู ย่อมให้จงมอง วุฒู ในวุฒู มะ อันเป็นแดนเทม คือว่า นิพฺพย อนุโมทยออกแล้ว เตหิ โทเคิ แพนฺจากเป็นเครื่องประกอบ ท. เหล่านั้น อนุตรฺร ชื่อว่าอนยอดเยี่ยม (นิพพนฺนสฺส) สกฤตฺตา เพราะวามที่แห่งพระนิพพนฺนเป็นธรรมชาติปะเสรุติที่สุด โลกีย- โลกุทธรรมฺมิ ว่า ธรรมอันเป็นโลเกะและโลเกตวะ ท. สุเขที ทั้งปวง อติ ดังนี้ (คาถาปทุสุต) แห่งบทแห่งพระคาถาว่า โโยทุกข์ อนุตรฺร อติ ดังนี้ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More