คำฐีพระธัมปฐทุติย - ประโยค ๒ ยกพัาหะแปล : หน้า 76/155

ประโยค๒ - คำฐีพระธัมปฐทุติย ยกพัาหะแปล ภาค ๒ - หน้า 76 (กสูตรโปร) อ. ภูกู่ชื่อว่ากัสสปะ (ปูโล) เป็นบุรุษ (มม) ของเรา โอโลเกนโด แลดูอยู่ จุดปะติ ซึ่งการดูดึและการอุบาทิสตนาน แห่ง สตุตน แห่งสัตว์ ท. วิริยะ อยู่ อิติ ดั่งนี้ ดุจตา ครับแล้วว่า จุดปะโต นาม ชื่อ อ. การดูดึและการอุบาทิสต แห่ง สัตว์ ท. พุทธาธิเบญปี แม้อันพระญาณของพระพุทธเจ้า อปริโล ฉินโน กำหนดไม่ได้แล้ว (เกนจิ) อนใด ๆ น สุกกา ไมอาจ กำฏ เพื่อค้นกระทำ ปริจฉ์ ซึ่งอันกำหนด นามกฎิษิ ปฏิสธิ คฤฑวา มาตาปิโร อานาเปา จวนกสตูดาน ซึ่งสัตว์ ผู็ถือเอา ชิงปฏิสานี ในท้องของมารดา แล้วไมงามกาดูดและบิดา ท. ให้รู้แล้ว เคลื่อน ท. ชานุตู อ. อนรู้ เ เต สุตเต ซึ่งสัตว์ ท. เหล่านั้น อวิตโย เป็นอาการในวิริยะ ตา ของเธอ (โทติ) ยอมเป้น วิสโย อ. วิัย ตู ของเธอ อปลุปมุตโต เป็นสภาพมิประมาณน้อย (โทติ) ย่อมเป็น น ปาน ส่วนว่า ชานุตู อ. อนรู้ ปฏิสุตู อ. อนเห็น (สุตเต) ซึ่งสัตว์ ท. จวนเด ฯ ผู้เคลื่อนไหวด้วย อุปุปะนุป โบยประกายทั่งปวง วิสโย เป็นวิสัย พุทธน่าออ ของพระพุทธเจ้า นันเทียว (โทติ) ย่อมเป็น อิติ ดั่งนี้ ผิรดา ทรงแผ่ไปแล้ว โอกาส Suchพระรัศมี สมุข นิสิทโน วิย เป็นผู้เพียงดังว่าประทับนั่งแล้วในที่หน้ามาพร้อม ทุฏวา เป็น อาหาร ครับแล้ว คำ ซึ่งพระราคาสา อิมิน นี้ว่า ปุณฺณิโต อ.บัณฑิต บุญมัติ ย่อมบรรเทา ปมาณ ซึ่งความประมาก อุปุปาเทน ด้วยความไม่