ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉันท์พระบรมปริญญาภิรมย์ ยกพัดแปล ภาค ๒ - หน้า 24
ที่ไหน อิติ ดังนี้ พุทธามณฑล กะพรรามณฑล ฯ (พุทธามณฑล)
อ. พราหมณ์ (วัดวา) กล่าวแล้วว่า อ๋อ อ. เรา อาจ ได้กล่าว
แล้วว่า ดู อ. ท่าน ศิษยูวดี งงเยอย อิมสุธี ธนา ในที่นี้
เกิด อิติ ดังนี้ ปู่รีกะบูชนัน โอ ปู่โร อ. ปู่นัน
คโต ไปแล้ว คูรี นุ ปู่รีกะบูชนัน โอ ปู่โร อ. ปู่นัน
โอโลกนตุ แลดูอยู่ ก็วา เห็นแล้ว ปทเมีซึ่งเจดีคือรอย
พระบาท อาหาร กล่าวแล้วว่า อย่ าขาวลุโย อ. เครื่องใช้สอย
แห่งรอยเท้านี้ ปทเมีซอ เป็นเครื่องใช้สอยแห่งรอยเท้า อสุ
ปู่รีสด ของบูรษนัน (โถติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้
พุทธามี อ. นางพราหมณ์ ลุกขนมะนุต ยิ้มมณต์เป็นเครื่อง
ทำนายซึ่งลักษณะแห่งรอยเท้า ท. ปริวุตตวา ให้เป็นไรอนแล้ว
อุปกรณ์ดูรา ใครคราญแล้ว ปทุมชน ซึ่งลักษณะแห่งรอยเท้า
(อทุตโตน) ปกตาย เพราะความทีเข่งตนเป็นผู้ชำนาญ เวทนา ใน
เวท ท. ดินนุ ๓ สลุกขบุตมุน ตัน อันเป็นไปด้วยมณฑปเป็น
เครื่องทำงานซึ่งลักษณะ ฯวา กล่าวแล้วว่า พราหมณ์ บ้านต่า
พราหมณ์ อิม ป่า อ. รอยเท้า ป่า เป็นรอยเท้าปฐพี-
ากามคุณอวิน ปกุลสุ ของบุคคล ผู้เสพซึ่งถามคุณ ๓ โดยปกติ
(โหติ) ย่อมเป็น น หามได้ อิติ ดังนี้ อาหาร กล่าวแล้ว
ครับ ซึ่งจากา อิม นิ้วว่า
ปัท อ. รอยเท้า รดกสุส ปกุลสุส ของบุคคล
ผู้คนราคาย้อมแล้ว อุกฺกภูมิ เป็นรอยเท้ากระทั่ง