คำบรรพ์พระเกตุมงคลวัดถูกลบ ยกศักดิ์เปล่า ภาค ๒ - หน้า ที่ 101 : หน้า 101/155

ประโยค - คำบรรพ์พระเกตุมงคลวัดถูกลบ ยกศักดิ์เปล่า ภาค ๒ - หน้า ที่ 101 ทั้งปวง (ปลุติเตน) อ้นบันฑิต วิฑูรเทพพุทธิพงษ์สิทธิ์ นวกนิปาเต อาคเนเยว ตามมียอำนงาแล้ว ในวนาวนิบาตนั้น เทียว ๆ นี้ ก็ ดอกปุตติอา อ. ความเกิดขึ้นแห่งเรื่องนั้นเทียว ดูก วนกนิบาต จ ในวนกนิบาตนั้นด้วย อธิ ขาน จ ในนี้ ด้วย นานา เป็นต่าง ๆ (โหติ) ย่อมเป็น เสสัง วรรค อ. คำ อันเหลือ ตาทสีอา เป็นคำแช่มกับด้วยคำนันนั้นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น ๆ สตูล อ. พระสาตาด อาหารดวา ครับทรงนำมาลแล้ว อิ่ม ชมมเทสน ซึ่งพระธรรมเทคันนี้ วฤา ตรัสแล้วว่า สกุโค อ. ท่าวสักกะ ตา ในกลั่นนั้น อนุนโท เป็นภิฑูอาอานนท์ อิโถส ได้เป็นแล้ว (เอตรึ) ในกลั่นนี้ อติ องค์ วฤา ตรัสแล้วว่า ภิกขเว คู่อภิกษุ ท. เออ อ. อย่างนี้ อปฏิจฉา นาม ชื่อ อ. ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีความปรารถนาด้อย เอสา นั่น คนุติ เป็นแบบแผน มม ของเรา ปวณี เป็นประเสริฐ มม ของเรา (โหติ) ย่อมเป็น มม ปุตตุสูส นิมาวจิสสทาสุ มาทิส อาจิณ ลภิวา อปปิฏ๖ อ. ความที่แห่งภิทูอา คือสัตย์ผู้มีปกติ อยู่ในนิคม ผู้เป็นธรรของเรา เป็นผู้ได้ซึ่งอาจารย์ ผู้เช่นกั่วด้วยเรา แล้วมีความปรารถนาด้อย อนุจริย์ เป็นธรรมชาติไม่อาจวรรรย์ (โหติ) ย่อมเป็น ภิกขุนา นาม ชื่ออันภิบาล อปปิจฉา พิง