บทคณิทธ์พระในภาค ๒ : หน้า 138/155

ประโยค- คณิทฐ์พระมักจะถูกฉกาย ยกศพเท่าโย ภาค ๒ - หน้าที่ 138 พิจารณาอยู่ สูงขนาด ซึ่งสัตย์ธ ท. สุทธิจิตตน ด้วยจิตอัน หมดจดแล้ว รุ่งเขย ชื่อว่า-pingรักษา ชิต ธม์ ซึ่งธรรมอันตน นะแล้ว คือว่า ครูวิญาสน์ ซึ่งวิญาสน์อ่อน อุปปากิต อันคนให้เกิดขึ้นแล้ว (อิต) ดังนี้ (ปฏุพชัยสุข) แห่งหมวดสอง แห่งชมว่า ชิฏฐฐ ฤ ฑา (อุตโณ) อ. อรรถาวา อนาลโย พึ่งเป็นผู้ไม่มีความอาลัย ภวย พึ่งเป็น (อิตติ ดังนี้ (ปฏุพชัยสุข) แห่งหมวดสองแห่ง บทว่า อนิวาสโน สยิ อิติด ดังนี้ ฯ อุตโณ อ.อภิยายา โยไฮ อ. นักปรก กฎวา กระทำแล้ว พลโกฏิก ซึ่งชุมเป็นที่พักแห่งพล สุขามสีโล ในประเทศแห่ง สงคราม ชุมชนโค รบูรย์ สุกี้ กับ อนิตตตุ ด้วยศัตรูมใจใส่ มิตร ฑ. นาโตร วา เป็นผู้กว่าวแล้วหรือ ปิยาสิโต วา หรือว่า เป็นผู้กระหยียดแล้ว ฤดูวา เป็น สนุนา ลิลิล (สนุต) ฯ ครั้นเมื่อเครื่องผุดสอ คิอของหย่อน เป็นอยู่หรือ อาญา ปิตติ วา หรือว่าวันเมื่ออาวุธ ตกแล้ว ปริสิตวา เข้าไปแล้ว พลโกฏิก สู่ผู้เป็นที่พักแห่งพล วิสุทธิอา พักพ่อนแล้ว ภูติจิตวา นิโรค แล้ว ปิวิตวา ดื่มแล้ว สนุนหยุดวา ผกสอวาแล้ว คฤหา ฯ เอาแล้ว อาจูร ชิงอาญุป รินบิมุตวา ออกไปแล้ว ยุฑุมโต รบ่อย ปน อีก มกุฏิ ย่อย่ายิ้ ปราสน์ ซึ่งเสนานองบุคคลอื่น ชินาติ ย่อมชนะ อิติต เขตกู ซึ่งเขตอันคนไม่นะแล้ว รุกขิต ย่อมรักยา ชิต เขตดี ซึ่งเขตอันคนชนะแล้ว ก็ สลา ถวา ถวา