คำฉันพระมงมปฏิญาต ภาค ๒ : หน้า 67/155

ประโยค๒ - คำฉันพระมงมปฏิญาต ยกพี่หแพนกล้า ภาค ๒ - หน้า 67 เป็นแล้ววันนี้เทียว บุพเพภูมิ แม้นกลาก่อน ปน อื่น ยัง อ้อ อ. เรา อากาส ได้กระทำแล้ว อึม จุฟพบภูมิ ซึ่งภิญฉชื่อว่าอุปปนอกนี้ สามี ให้เป็นเจ้าของ โลกิติภูมุพุช แห่งชุมทรัพย์อันเป็นโลกิยะ บุพเพ ในกลาก่อน อ้อ อ. เรา (อากาส) ได้กระทำแล้ว อึม จุฟพบภูมิชื่อว่าอุปปนอกนี้ (สามี) ให้เป็นเจ้าของ โลกุตตราภูมิภูส่งส แห่งชุมทรัพย์อันเป็นโลกุตร อันทิน ในกลานนี้ อิตติ ดังนี้ ชาติก ทรงยังชาต สโมราณี ให้ตั้งลงพร้อมแล้ว (จานนะน) ด้วยพระดำรัสว่า อุปปนวกาสิโก อ. อนันตกลาองของ เศรษฐีชื่อว่าอุปกะ ตาทิป แม้นกลานนี้น จุฟพบโก เป็นภิญญา ชื่อว่าภิญพบกัน อโหสิ ได้เป็นแล้ว (เอตริ) ในกลานนี้ ปิน ส่วนว่า จุฟพบภูมิ อเศรษฐีชื่อว่าอุปกะ ปณกิโต ผู้ลาดา พยุคโต ผู้เย็นแหลม นบกณุดโกวู้ตู้ โดมาดาในบ่านธร (ตกา) ในกลานนั้น อหออ เป็นเรานั้นเที่ยว (อโล่) ได้เป็นแล้ว (เอตริ) ในกลานนี้ อิติ ดังนี้ ปูนกทิวาส ในวันหนึ่งอีก ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. ถ ยังอ๊ำว่า ว่า อานุโลก แน่ผู้มีอายุ ท. จุฟพบโก อ. ภิกษุชื่อวาจุปนอก อสกโกณโตได้ แม้ไม่อายุ กฎเหตุ เพื่ออันเรียนเอา คำ เป็นต้นว่า ดูปปา อันมีบาม ๔ จุดุ มาเสด โดยเดือบ ท. ๔ โณสุกูชิตวา ไม่สละลงแล้ว วิริย ซึ่งความเพียร ปฏิญญา ดังอุเปาะแทะแล้ว อรหตุ ในความเป็นแห่งพระอรันต์ สามิโก เป็นผู้เป็นเจ้าของ โลกุตตราภูมิภู แห่งชุมทรัพย์คือธรรมอันเป็นโลกุตร ชาติ