พระไตรปิฎก - คำฉันทะพระมุ่งที่ถูกต้อง : หน้า 152/155

ประโยค/ข้อความที่อ่านได้จากภาพ: พระไตรปิฎก - คำฉันทะพระมุ่งที่ถูกต้อง ยกศพท์เปล่า ภาค ๒ หน้า 152 เรื่องพระโสเณยะเถระ ๓๑. ๑๕๕/๕ ตั้งแต่ ภิกดิ อย อตุฏิ กนติ ปรมิวาไสสุ เป็นต้นไป. ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. อาหุสกราบทูลแล้วว่า อย่ ภิกษุ อ. ภิกษุนี้ กิตติ ย่อมกล่าว อตุฏิ วนัง ซึ่งคำอธิษฐานแล้ว ปรมิวาไสสุ ในวันอันมีบูรณ์ ท. (อย่ ภิกษุ) อ. ภิกษุ วตวา กล่าวแล้วว่า สินโห อ. ความสินหา วตปฏุฏฐาส ในบุตรผู้อยู่ แล้ว ท. กูฏฐิในท้อง พลาว เป็นสภาพมีกำลัง (หิว) ย่อม เป็น อิติ ดังนี้ วัตติ ย่อมกล่าวว่า สินโห อ. ความสินหา กฤติ ปฏิฏิ ในบุตรคนไหน ๆ นกดิ ย่อมไม่มี มูฑู แก่เรา คิด ดังนี้ อิกนี ในกาลนี้ ภนฺฑ์ ขำแต่พระองค์ผูเจริญ (อย่ ภิกษุ) อ. ภิกษุ ยุกาโร ย่อมอากรณ์ องบูร อธุตผล ซึ่งพระอรหัตผลอันบุคคลพึงรู้ว่า อิติ ดังนี้ สุตรํ กะพระ ศาสดา อ. พระศาสดา วดวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขาว คู่นอ ภิกฺขุ ท. ปุจฺโจ อ. ปฐม มยฺยุ ของเรา น พรากรํโยมไม่ พยากรณ์ องบอธุตผล ซึ่งพระอรหัตผล อันบุคคลพึงรู้ว่า สินโน อ. ความสินหา กฤติ ปฏิฏิ ในบุตรคนไหน ๆ น ชาโต ไม่เกิดแล้ว ปฏูช ยำเก่า มม ปฏิสสะ สมานปนีหิตตน จิตตน