การศึกษาพระธรรมจากพระคัมภีร์ : หน้า 95/155

ดั่งนี้ ๆ สตฏา อ.พระศาสดา คุนฤทธิ์ฎิ นิสโน ว ประมาณแล้ว ในพระคัมภีร์เทียญ คนดูา ทรงงานแล้ว จิดาภา ช่วงระ แห่งดิ ต สุส ภูกูณ ของภิกษุชั้น ว่า ตรัสแล้วว่า ภิกษุ คู่ก่อนภิกษุ เอวเอว อ. อย่างนี้นั่นเทียว สภฺโโชนาน ม. สังโยชน์ ท. อนัภณานี ทังละเอียดทั้งหยาบ อุปปฏฺชนามา อันเกิดขึ้นอยู่ อุปกุ มภา ในภาย สตฺตาม ของสัตว์ ท. อิสนโน หลาสนี้ อุปทานานี วิจ ราวะ อ.ธรรมชาติเย็นเป็นเครื่องอันไฟเข้าไปสออ ท. มหูนตบ ปี อันใหญ่อย่าง ฯกุทุกาบิ อันน้อยอย่าง (ปฏคเลน) ตานี สภฺโโชนานี อนุกินา มาเถวา อภพุปฏฺกตนํ กาถู อ. อนุปกคล เผแล้ว ซึ่งสังโยชน์ ท. หลานนั่น ด้วยไฟอํอญาคุณ กระทำให้เป็นธรรมชาติไม่ควรเพื่ออันเกิดขึ้น มุจฺจิ ย่อมอาร อิต ดังนี้ วิสุตซูเป็นทรงเปลี่ยนแล้ว โอกาส ซึ่งพระรัตมี ปุณฺณาย- มานิน ทรงปรากฎอยู่ สตฺส ภูกฺโน แกภิกษุชั้น นิสฺนิใน วิร ราว กะว่าผู้ประทับนั่งแล้ว อภินเม ในที่ม noses นเฉพาะ อาท ตรัสแล้ว กถา ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า ภิกษุ อ.ภิญญ อุปปามารถโต วา ผู้นี้แล้ว ในความไม่ประมาณหรอ ปามา ภทฺสุ ส หรือว่าผู้ปกติเห็นเชิงภัย ในความประมาณ ทา ค. อนิติ ย่อมเผาอยู่ สภฺโโชนธ์ ซึ่งสังโยชน์ อภิญฺญ ทังละเอียดทั้งหยาบ อคุ โอ วิจ เพิงดัง