ความหมายของอาณาเขตในพระพุทธศาสนา : หน้า 135/155

อาณาเขต ท.เหล่านั่นโปรราณแล้ว อาณมุตฺตา ครสดเลตนแล้ว เต ภิญฺ ชึงภิญฺ ท.เหล่านนั้บ ววฺา คฤสฺแล้ว ภิกษุวา คู่อก ภิญฺ ท. อว๋อว อ. อย่างนี้นั่นเทียว อยู อุตตกาโว นาม ชื่อ อ. อัดภาณี กุลาดกานนสโลเอว เป็นสภาพเมื่อกับด้วยยกชนะ อันเป็นวิทยาแห่งดินนั่นเทียว ภิชุนุตฺตน เพราะอธรว่าแตกไป อาถวรุตฺตน เพราะอธรว่าไม่มั่นคง (โหวติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ภิรตวา ทรงแผ่ไปแล้ว โอกาส ซึ่งพระรัฐมี ริษที ไปแมประทับ ขึ้นอยู่แล้ว โชคนตฺต จานน ในที่อันมีอร่งโยชนํเป็นประมาณ นิสิทนโน วิย ราวะว่าประทับนั่นแล้ว อภิญฺญู ในที่มีหน้าเฉพาะ เตศ ภิกฺขุฯ ต่อภิญฺญฺ ท.เหล่าน้น วิสฺสชฺุฒวา ทรงเปล่งแล้ว อุปผลนสมิโย ซึ่งพระราชมีอิทธิฤทธิ์ในวรรณะ ๓ ท. รูป ด้วยทั้งพระรูป อิฐ นี่ว่า (ปุณฺฑิโต) อ. กุลาตรฺผีเปนฺบัณฑิต วิทิตวา ทราบแล้ว อิเม กาย ซึ่งกายนี้ กุฏุมมิ อัน เปรียบด้วยหม้อ อกฺกุฏวา กันแล้ว อิฏฺ ฐิตวา ซึ่งจิตนี้ นครูปม อันเปรียบด้วยนคร ปุณฺฑฺยา- เรน มาริ โยเหน อ พิงรบ ซึ่งมาร ด้วยอาวุธ คือปัญญาด้วย จิต ธมฺม รมฺเม จ พิงรษา ซึ่งธรรมอันตนชนะแล้วด้วย นิวาโลสียา จ พิงเป็นภูมิไม่ดออยู่ พิงเป็นด้วย อติ ดั่งนี้ ฯ