การบรรยายธรรมในภาค ๒ : หน้า 118/155

ประโคม – คณิธีร์พระมงฃ์ถูกฃา ยกพัทธ์เปิด ภาค ๒ หน้าที่ 118 สังมรฃินัน อทำ ตรัสแล้ว คำนี้ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า เข นา อ.ขน ท. เหล่าใด สญูเมตฺสนฺติ จัก ลำรวม จิตติ ซึ่งจิต ทรงบำ ล อันในที่ใดใกล เอกฺร อันเทียวไปวจงเดี่ยว อสรฺคี อันไม่มีสรฺระ คุณาลัย อันมทีอึ่กอ้ (เต นา) อ.ขน ท. เหล่านัน โมกขนติ จะพ้น มารพนฺธา จาก เครื่องผูกแห่งมาร อิติดังนี้ ฯ (วินิจฉฺโย) อ. อวนิวิจัย คตฺถู ปนฤๅ ในบท ท. เหล่านัน หนา (เปนาสุ) แห่งวา ทรงอิศ สง่ติ ฯ อันนันฺติ (เวทิตพฺเพา) พึงทราบ ฯ คมมานํ นาม ฯ ชื่อ อ. การไปและการมาทีดฺสนฺ ส แห่งจิต ปรกฏิมาทีสภาคน โดยส่วนแห่งกุศลก็อัปมิสฺกอ้นในเบื้องหน้าเป็นต้น มกฏูสุดาคมดํปี มาอันมีความหลับแห่งลิงเป็นประมาณ นฤกี ยอปมไม่มี (อัค จิตติ) อ. จิตติ ยสมปกิจจิต ย่อมรับเอาพร้อม อารมฺม์ ซึ่งอารมฺม์ สนุกิฺ ฯ อันมีอยู่ ฯ ครุ ในที่ใกล อิติ เพราะเหตุนัน (อัค จิตติ) อ. จิตติ ทรงมุาฝฺนาม ชื่อว่า เป็นธรรมชาตฺไปในที่ใกล้ ชาต เกิดแล้ว ฯ ปน อนันฺติ ฯ สตฺถูจิตฺจิตฺตานํ อ. จิต ๓ คง ๓ คง ๓ คง ๘ เอกโต คุณิทยพฺราพณ (อุฎวา) เอกคุณ อุปฺปชฺชิต สุขฺตานํ นาม ชื่อ ว่่อันสามารถเพื่ออันเป็นธรรมชาติเนื่องแล้ว โดยความเป็นชื่อ โดย ความเป็นอันเดียวกัน เป็น เกิดขึ้น ในบาเดียวกัน นฤติ ยอ่ม