คีตะพระธรรมและการสำรวจจิตใจ : หน้า 148/155

ประโยค โคลง คีตะพระธรรมมีกฎฎา ยกคำศัพท์เปิด ภาค ๒ หน้า ১৪৮ สุตาฏิ กะพระศาสดา ฯ สุตา อ. พระศาสดา วดวา ตรัสแล้วว่า ภิกขเว คู่อ่อน ภิญญา ท. มย ครั้นนี้ครา อาคตมิป มาเสกดีดี อนาคตไป ไม่มา แล้วก็ ดี มุจจุนาปัย อ. อุบายอันเป็นเครื่องพัน มรณ โลง จากความ ตาย นดกิ ย่อมไม่มี สุตส นนทโปลาสกุสน แก่นโลงศพชื่อว่า นันทะนั้น คูอานุสาส ปิ แม่ผู้อยู่อัตตา สู่กิพล ท. 4 ตสโส อนุสา สู่กิ้น้อย ท. 5 ก็ ด้วยว่า โกรธ โจร ท. นเอว โกรณิติ ย่อมกระทำไม่ได้นึก อนุพยัคฆ์ ซึ่งความ ฉิบหายมีใจความเจริญและทุกอันสายเสียซึ่งสุขให้พินาศ อิ ใด เวรีน อ. บุคคลผู้มีวร ท. น โกรณิติ ย่อมกระทำไม่ได้ (ย คนพยายาม) ซึ่งความฉิบหายมีใจความเจริญและทุกอันสายเสียซึ่งสุข ให้พินาศใด อิ่ม้ สุตตาน อน โด ปวดดุ มุจจุนิฤติ จิตเดี่ยว อ. จิตอันบุคคลตั้งไว้แล้วผิด อันเป็นไปแล้ว ในภาย ใน ของสัตว์ ท. เหล่านี้ นั่นเทียว โกรธ ย่อมกระทำ ตอ อนุพยัคฆ์ ซึ่งความ ฉิบหายมีใจความเจริญและทุกอันสายซึ่งสุขให้พินาศนั้น อิติ ดังนี้ อาทิ คำติ ซึ่งพระศาสดา อิม นิว่า ทิโส อ. โจรผูปรากฏ (ทิฏวา) เห็นแล้ว ทิสิ ซึ่งโจรผูปรากฏ คิรา พิงกระทำ ย ด อน- ยุพยสย์ ซึ่งความฉิบหายมีใจความเจริญและทุกข์ อันสายเสียซึ่งสุขให้พินาศนั้น ใว ปน ก็หรือ ว่า เวรี อ. บุคคลผูมีวรว (ทิฏวา) เห็นแล้ว