การเกิดขึ้นของจักรวาลและความเสื่อมสลาย GL 204 ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หน้า 23
หน้าที่ 23 / 209

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการเกิดขึ้นของจักรวาล ที่เริ่มจากความว่างเปล่าและการรวมตัวของธาตุ ก่อนที่จะเกิดการก่อรูปต่าง ๆ เช่น แผ่นดินและชีวิต หลังจากนั้น มนุษย์เริ่มมีการพัฒนาสังคมและประสบการณ์ชีวิต เมื่อเวลาผ่านไป จักรวาลจะเสื่อมสลาย การศึกษาขั้นตอนและวิธีการในปฏิกิริยากับจักรวาลทำให้เข้าใจถึงความสำคัญในการดำรงอยู่ คนจะต้องพิจารณาถึงวัฏสงสารที่เป็นกรรมเก่าและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตที่เป็นไปตามธรรมชาติของจักรวาล

หัวข้อประเด็น

-การเกิดขึ้นของจักรวาล
-การเปลี่ยนแปลงในจักรวาล
-ความสำคัญของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-วิวัฒนาการของมนุษย์และสังคม
-ความเสื่อมสลายของจักรวาล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

และเพื่อตระหนักถึงความสำคัญของพระปัญญาธิคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงนำความรู้อันแท้จริงมา เปิดเผยต่อมวลมนุษยชาติ การเกิดขึ้นของจักรวาล จักรวาลเกิดจากการรวมตัวของธาตุทั้ง 4 อันเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของสรรพสัตว์และสรรพสิ่ง ทั้งหลาย การเกิดขึ้นของจักรวาลเริ่มจาก ในท้องจักรวาลมีเพียงอากาศที่ว่างเปล่า เมื่อเวลาล่วงไปนานนับ ประมาณไม่ได้ มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น คือ มีเม็ดฝนตกลงมา จากเม็ดเล็กจนกระทั่งเม็ดใหญ่เท่าลำตาล น้ำฝนนั้นถูกลมพัดรองรับไว้เหมือนภาชนะทำให้น้ำไม่รั่วไหล ลมก็พัดแทรกน้ำขึ้นมา ทำให้น้ำนั้นงวดเข้า งวดจากบนลงล่าง ตามลำดับ ซึ่งแต่ละขั้นตอนใช้ระยะเวลายาวนานมาก เมื่อระดับน้ำลดลง ทำให้ที่ตั้งของภพภูมิต่างๆ คือ พรหมชั้นต่างๆ จนถึงสรรค์ชั้นที่ 3 เมื่อระดับ น้ำลดลงมาถึงระดับพื้นดิน ระดับน้ำเริ่มคงที่ไม่ลดลงไปอีก เมื่อน้ำนิ่งจึงเกิดการรวมตัวของตะกอน ซึ่งลอย อยู่บนผิวน้ำ มีสีเหลืองเหมือนใบบัวลอยอยู่ในน้ำ มีกลิ่นหอม มีรสหวาน ตะกอนนี้เกิดจากการรวมตัวของ ธาตุหยาบ (การเกิดขึ้นของภพภูมิอื่นเป็นการรวมตัวของธาตุละเอียดทำให้มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า) ซึ่งต่อ มาคือแผ่นดินที่รองรับสิ่งต่างๆ ต่อจากนั้นจะมีกอบัวเกิดขึ้นเป็นบุพนิมิต กอบัวนั้นจะมีดอกบัว ดอกบัว หมายถึง การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้ามี 1 ดอกแสดงว่ากัปนั้นจะมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น 1 พระองค์ อย่างไรก็ดีกอบัวนั้นจะมีดอกไม่เกิน 5 ดอก เมื่อแผ่นดินตั้งขึ้นแล้ว พรหมในชั้นอาภัสราที่สิ้นบุญก็ลงมายังพื้นดิน ซึ่งถือว่าเป็นมนุษย์ต้นกัป พรหม เหล่านั้นไม่มีเพศ มีกายเบา เหาะไปมาในอากาศได้ มีรัศมีสว่างไสว มีปีติเป็นอาหาร ไม่ต้องกินสิ่งอื่น พรหม เหล่านั้นดำเนินชีวิตอย่างนั้นเป็นเวลาช้านาน จนในที่สุดก็มีพรหมตนหนึ่ง เกิดกิเลส มีความต้องการชิมง้วน ดินที่มีกลิ่นหอม จึงได้นำเข้าปาก แค่วางที่ปลายลิ้นง้วนดินก็แผ่ซ่านไปทั่วกาย มีรสที่ถูกใจอย่างยิ่ง จน กระทั่งคนอื่นเห็นเข้าต่างก็พากันทำตาม เมื่อบริโภคมากเข้า เป็นระยะเวลานาน ร่างกายก็หยาบ รัศมีกายที่ เคยสว่างก็เริ่มหดหายไป ความมืดเริ่มปกคลุมเหล่ามนุษย์ยุคต้นกับเกิดความหวาดกลัว ดวงอาทิตย์จึงบังเกิดขึ้น แต่มิได้ส่องสว่างตลอดเวลา เมื่อโคจรผ่านไปแล้ว ดวงจันทร์ ดวงดาวต่างๆ ก็เกิดขึ้น ทำให้เกิดกลางวันกลางคืน มีฤดูกาล มีมหาสมุทร มีเขาสิเนรุ ที่เป็นที่อยู่ของสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ส่วนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อยู่ที่หน้า ตัดของเขาสิเนรุ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ใช้ระยะเวลายาวนานจนนับไม่ถ้วน นี่คือขั้นตอนของการเกิดจักรวาล ซึ่งต้องอาศัยระยะเวลาที่ยาวนานมาก แค่เรื่องการเกิดขึ้นของ จักรวาลเรื่องเดียวก็ใช้เวลามากมายถึงเพียงนี้ แล้ววัฏสงสารที่วนเป็นห่วงโซ่ หาเบื้องต้น ท่ามกลาง เบื้องปลาย ได้ยากนั้น จะยาวนานถึงเพียงไหน หากนักศึกษาพิจารณาดูแล้วจะพบว่า ชีวิตในสังสารวัฏช่างเป็นภัยที่ น่ากลัวยิ่งนัก ความเสื่อมสลายของจักรวาล เมื่อจักรวาลตั้งขึ้น ได้เกิดมนุษย์ มีสัตว์ มีต้นไม้ มีการสร้างสังคม มีการปกครอง มีการประกอบ อาชีพ อายุมนุษย์ก็มีขึ้นมีลง ผ่านกาลเวลาหลายยุคหลายสมัย เนิ่นนานจนกำหนดนับไม่ได้ว่า เท่านั้นปี 12 DOU ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More