ความหมายและการสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา GL 204 ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หน้า 63
หน้าที่ 63 / 209

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความหมายของบารมีในพระพุทธศาสนา ซึ่งมาจากรากศัพท์ที่หมายถึงการทำความดีอย่างสุดความสามารถ แบ่งเป็น 2 มุมมองคือ บารมีในฐานะบุญที่มีคุณภาพพิเศษ และบารมีในฐานะนิสัยการทำดี สรุปได้ว่า บารมีคือการสร้างความดีอย่างยิ่งยวดโดยการเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เพื่อให้เกิดนิสัยดีในใจและทำลายกิเลส นอกจากนี้ ยังพูดถึงความจำเป็นในการสร้างบารมี ด้วยการย้ำคิด พูด และทำสิ่งที่ดี ในขณะที่จะต้องระวังกิเลสที่อาจบีบคั้นใจและนำไปสู่การทำผิด.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของบารมี
-การสร้างบารมี
-นิสัยที่ดีและไม่ดี
-บทบาทของกิเลสในชีวิต
-ความสำคัญของการทำความดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

3.1.1 คำแปลและความหมายของบารมี คำว่า บารมี มาจากคำว่า ปูระ ธาตุ แปลว่า เต็มเปี่ยม สูงสุด หรือสมบูรณ์ที่สุด หมายความว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ต้องประพฤติปฏิบัติธรรมหมวดนี้ให้เต็มเปี่ยมหรือบริบูรณ์ เพราะความ บริบูรณ์ของชีวิตนั้นจะเกิดขึ้นได้ ต้องอาศัยการสั่งสมบุญกุศลทีละเล็กทีละน้อย อย่างสุดความสามารถโดย เอาชีวิตเป็นเดิมพัน เมื่อบุญกลิ่นตัวมากเข้า จากดวงบุญก็จะกลายเป็นดวงบารมี ความสมบูรณ์ของชีวิตถึง จะบังเกิดขึ้น การตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณก็สมบูรณ์ และก็เสด็จไปสู่ฝั่งแห่งพระนิพพาน ความหมายของบารมีหากกล่าวในเชิงปฏิบัติ สามารถกล่าวได้ 2 มุมมอง คือ มุมมองประการที่ 1 บารมี คือ บุญ แต่ว่าเป็นบุญที่มีคุณภาพพิเศษ เป็นบุญชนิดที่เอาชีวิตเป็น เดิมพัน ในพระพุทธศาสนาพูดถึงการทำบุญที่คุ้นๆ กัน เช่น ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา บุญกิริยาวัตถุ 3 บุญกิริยาวัตถุ 10 บารมีก็คือบุญที่มีคุณภาพพิเศษเพราะว่าในการทำบุญเป็นการทำแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน คือ ทำความดีให้สุดความรู้ความสามารถ จึงได้คุณภาพที่ดีที่สุด มุมมองประการที่ 2 บารมี คือ นิสัย นิสัยที่เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างบุญหรือในการทำบุญ คือ เมื่อเราทำบุญเพื่อให้ได้คุณภาพสูง ทำประจำหนักเข้าก็กลายเป็นนิสัย สรุปบารมีในเชิงปฏิบัติมี 2 อย่าง คือ 1. บารมี คือ บุญที่มีคุณภาพพิเศษอันเกิดจากการอุทิศชีวิตสร้างบุญ 2. บารมี คือ นิสัยการเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างความดีหรือสร้างบุญ หากจะกล่าวโดยสรุปเป็นคำจำกัดความโดยรวม บารมี หมายถึง การสร้างความดีอย่างยิ่งยวด โดย เอาชีวิตเป็นเดิมพัน จนกระทั่งกลายเป็นนิสัยดีๆ เข้าไปอยู่ในใจ ทำลายกิเลสให้หมดไปจากใจ 3.1.2 ความจำเป็นในการสร้างบารมี ตั้งแต่เกิดมาเรามีนิสัยทั้งดีและไม่ดี นิสัยดีและไม่ดีเกิดจากการย้ำคิด พูด ทำ ถ้าย้ำคิด พูด ย้ำทำในสิ่งที่ดี เราก็จะได้นิสัยดีๆ ติดตัวมา ถ้ำย้ำคิด พูด ทำในสิ่งที่ไม่ดี เราก็จะได้นิสัยไม่ดีติดตัวมา สรุปว่า นิสัยเกิดจากเราทำขึ้นมาเอง เมื่อทำอะไรจนเป็นนิสัยก็จะส่งผลให้เรามีโอกาสจะทำอย่างนั้นอีกทั้งดี และไม่ดี ถ้าจะจํากัดความคำว่า นิสัย คือ โปรแกรมประจำตัว ไม่ว่าทางด้านดีหรือด้านเลว แล้วนิสัยเลว มาได้อย่างไร เมื่อเราไล่ไปตั้งแต่แรกเกิด มันมีสิ่งหนึ่งที่บีบคั้นใจเราโดยที่เราไม่รู้ตัว พระพุทธองค์ทรงเรียก สิ่งที่บีบคั้นใจเรานั้นว่า กิเลส มีอยู่ 3 ตระกูลใหญ่ๆ คือ ตระกูลโลภะ ตระกูลโทสะ ตระกูลโมหะ กิเลสทั้ง 3 ตระกูลนี้ บีบคั้นเราอยู่ตลอด เราจึงไม่ทนต่อการบีบคั้น ทำให้เราย้ำคิด พูด ทำ ในทางที่ไม่ดีและกลาย เป็นนิสัย หรือโปรแกรมที่ไม่ดีติดตัว ปกิณณกกถา, ขุททกนิกาย จริยาปิฎก, มก. เล่ม 74 หน้า 570. * สรกานต์ ศรีตองอ่อน, คำสอนเรื่องการสร้างบารมีของวัดพระธรรมกาย, วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, หน้า 159. 52 DOU ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More