การสร้างบารมีตามแนวทางพระพุทธศาสนา GL 204 ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หน้า 65
หน้าที่ 65 / 209

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะทานบารมีซึ่งเป็นเส้นทางแรกที่ผู้แสวงหาความดีควรประพฤติ และศีลบารมีซึ่งช่วยรักษาต้นทุนการเกิดเป็นมนุษย์ให้สามารถสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ การรักษาศีลมีความสำคัญต่อการหลีกเลี่ยงการเกิดในภพต่ำและมุ่งสู่การบรรลุพระโพธิญาณ ทั้งนี้ศีลยังเป็นเกราะคุ้มกันภัยที่ช่วยให้จิตใจบริสุทธิ์และมีสมาธิ เนื้อหายืนยันความสำคัญของศีลบารมีในทุกชาติที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจักต้องประพฤติ

หัวข้อประเด็น

- การสร้างบารมี
- ทานบารมี
- ศีลบารมี
- ความสำคัญของศีล
- พระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

น้อยใหญ่ ตลอดจนเลือดและชีวิต พระองค์ให้สิ่งที่เขาต้องการอยากได้ทั้งหมดแก่ยาจกผู้มาขอ ดังเช่นที่ พระองค์กล่าวไว้เมื่อครั้งเป็นสุเมธดาบสว่า “เอาเถอะ เราจะเลือกเฟ้นธรรมที่กระทำให้เป็นพระพุทธเจ้า ทั้งทางโน้นและทางนี้ ทั้งเบื้องบนและเบื้องล่าง ทั้งสิบทิศตลอดถึง ธรรมธาตุ ครั้นเมื่อเราเลือกเฟ้นอยู่อย่างนั้น จึงได้เห็นทานบารมี ข้อที่ 1 เป็นเส้นทางใหญ่ ที่ท่านผู้แสวงหาคุณใหญ่ในกาลก่อน ประพฤติ ตามคลองธรรมสืบกันมาแล้ว ท่านจงสมาทานบารมีข้อที่ 1 นี้ กระทำ ให้มั่นก่อน จงถึงความเป็นทานบารมี หากท่านปรารถนาจะบรรลุพระโพธิญาณ หม้อน้ำเต็มเปี่ยม ใคร ผู้ใดผู้หนึ่งคว่ำปากลงน้ำย่อมไหลออกหมดน้ำย่อมไม่ขังอยู่ในหม้อนั้น แม้ฉันใด ท่านก็ฉันนั้นเหมือนกัน เห็นยาจกไม่ว่าจะต่ำทราม สูงส่ง และปานกลาง จงให้ทานให้หมด เหมือนหม้อน้ำที่เขาคว่ำปากลงไว้ ฉะนั้น”1 2. ศีลบารมี คือ การรักษากาย วาจาให้เรียบร้อย สะอาดบริสุทธิ์ ซึ่งเป็นบารมีอันดับที่ 2 ที่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะต้องทำเป็นอันดับต่อไป เพราะเป็นการรักษาต้นทุนการเกิดเป็นมนุษย์ไว้ เพื่อจะได้ สร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ ฉะนั้นเมื่อมีเสบียงแล้ว ก็จำเป็นต้องรักษาศีลให้บริสุทธิ์ จะได้วนเวียนอยู่แต่ใน มนุสสภูมิ และเทวภูมิเท่านั้น เมื่อถึงเวลาก็ลงมาสร้างบารมีได้อย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดตอนและไม่เสียเวลา แต่ถ้าหากศีลไม่บริสุทธิ์ อาจพลาดไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกายหรือสัตว์นรกได้ ทำให้หมด โอกาสในการสร้างบารมีอย่างเต็มที่ นอกจากนี้ศีลยังเป็นเหมือนเกราะคุ้มกันภัย ที่จะกลั่นกาย วาจาและใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ ทำให้ใจผ่องแผ้วมีสมาธิตั้งมั่นได้ง่าย เมื่อเป็นเช่นนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ จึงบำเพ็ญศีลบารมี สมาทานรักษาศีลอยู่เป็นวัตรให้ บริสุทธิ์บริบูรณ์อยู่เสมอ ตลอดเวลาในทุกชาติที่เกิดมา สร้างบารมี โดยที่ไม่ให้ศีลของตนบกพร่องได้ แม้จะต้อง เสียสละชีวิตเพื่อรักษาศีลของตนไว้ก็ยอม อุปมาเหมือน กับจามรี ยอมสละชีวิตเพื่อรักษาขนหางของตน ฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ยอมสละชีวิตเพื่อรักษาศีลของตน ฉันนั้น ดังเช่นที่พระองค์กล่าวไว้เมื่อครั้งเป็นสุเมธดาบสว่า “ความจริง พุทธธรรมเหล่านี้ จักไม่มีประมาณเท่านี้ เราจักเลือก เฟ้นธรรมแม้อย่างอื่นอันเป็นเครื่องบ่มพระโพธิญาณ ครั้งนั้น เรา เมื่อเลือกเฟ้นอยู่ก็ได้เห็นศีลบารมีข้อที่ 2 ที่ท่านผู้แสวงหาคุณใหญ่ สุเมธกถา, ขุททกนิกาย อปทาน, มก. เล่ม 70 หน้า 48. สัตว์ชนิดหนึ่ง อาศัยอยู่ในประเทศทิเบต 54 DOU ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More