วิถีสู่ความเป็นพุทธะ : หน้า 190/209

บทที่ 8 วิถีสู่ความเป็นพุทธะ ความนํา ก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะได้ค้นพบวิถีสู่ความเป็นพุทธะได้สำเร็จนั้น มีองค์ประกอบหลาย อย่างที่ทำให้ไปสู่จุดมุ่งหมายอันสูงสุด ประการหนึ่งคือพระองค์ทรงใช้ความอดทนและความเพียรพยายาม อุตสาหะอย่างไม่ลดละเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างบารมี ต้องผ่านพบอุปสรรคมากมายที่เข้ามาทบสอบ กำลังใจ แต่พระองค์ไม่เคยท้อแท้พระทัย มีเป้าหมาย คือ การบรรลุสัพพัญญุตญาณ เป็นแรงผลักดันให้ พระองค์ฟันฝ่าอุปสรรคอันยากลำบากนั้นมาได้ จนในที่สุดก็ได้พบหนทางอันประเสริฐ อันเป็นหนทางที่จะนำพา สรรพชีวิตให้หลุดพ้นจากวัฏทุกข์ได้ หนทางที่พระองค์ทรงค้นพบนั้น คือ มัชฌิมาปฏิปทา มีทั้งภาคทฤษฎี และภาคปฏิบัติ โดยประมวล รวมแล้ว เรียกว่า อริยมรรคมีองค์ 8 นักศึกษาอาจเคยได้ยินมาบ้างแล้ว ถึงความหมาย และองค์ประกอบ ของอริยมรรคมีองค์ 8 เป็นธรรมอันน่าอัศจรรย์ที่อริยมรรคมีองค์ 8 เมื่อประมวลรวมกันแล้วก็คือ คำสอน 84,000 พระธรรมขันธ์นั่นเอง นั่นก็หมายถึงธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเทศน์สอน พระองค์ทรงแจกแจง และจำแนกได้อย่างละเอียดลุ่มลึก แล้วสามารถนำมาสรุปย่อรวมเป็นข้อๆ ได้ เชื่อมโยงไปถึงการปฏิบัติได้ อย่างชัดเจน การที่ใครสักคนหนึ่งจะบังเกิดขึ้นและมีปัญญาอันบริสุทธิ์หยั่งรู้ความจริงของชีวิตได้อย่างลึกซึ้งถึง ต้นสายปลายเหตุนั้น ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นได้ง่ายเลย หากผู้นั้นมิได้บากบั่นพากเพียรอย่างต่อเนื่อง เพื่อหา หนทางแห่งความหลุดพ้นแล้วละก็ ย่อมไม่สำเร็จเป็นแน่ แต่เมื่อผู้ใดได้ทุ่มเทเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้าง บารมีเพื่อหาหนทางสู่ความดับทุกข์ จนค้นพบหนทางอันประเสริฐนี้ได้แล้ว ผู้นั้นย่อมได้ชื่อว่า “พุทธะ” คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เพราะดวงจิตปราศจากเสียซึ่งอาสวกิเลสทั้งหลายทั้งปวง ในบทเรียนนี้จะเป็นเหมือนบทสรุปของวิชาศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่จะกล่าวถึง หลักการปฏิบัติเพื่อความเป็นผู้รู้ หรือพุทธะ นักศึกษาจะได้ทำความเข้าใจเส้นทางสู่การเป็นพุทธะ ที่ลุ่มลึก ไปตามลำดับมีทั้ง ภาคทฤษฎี ที่มีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก และส่วนในภาคปฏิบัติ จะได้นำแนวทางปฏิบัติ ของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ที่ได้เทศนาไว้ ในโอกาสต่างๆ ขึ้นประกอบ เนื่องจากพระมงคลเทพมุนี เป็นผู้ที่แตกฉานในการศึกษาด้านปริยัติและยังเป็น นักปฏิบัติที่ยอดเยี่ยม ที่ทุ่มเทเอาชีวิตเป็นเดิมพันดำเนินรอยบาทพระศาสดาอีกด้วย จนในที่สุดก็ได้ค้นพบ วิชชาธรรมกายของพระสัมพุทธเจ้าให้กลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง เป็นผลแห่งความเพียรที่หาบุคคลใดเสมอ เหมือนได้ยากท่านได้เผยแผ่หลักการปฏิบัติที่ได้ค้นพบนี้ออกไปอย่างกว้างขวางทั่วประเทศและไปยังต่างประเทศ จนมีลูกศิษย์มากมาย ที่เป็นพยานในผลแห่งการปฏิบัติธรรมตามท่านเป็นจำนวนมาก อีกทั้งเทศนาเหล่านั้นมี ความชัดเจน ที่จะนำมาพิจารณาเปรียบเทียบกับหลักการทางปริยัติได้อย่างน่าอัศจรรย์ซึ่งจะทำให้นักศึกษา มีความเข้าใจแจ่มแจ้งยิ่งขึ้น บทที่ 8 วิถี สู่ ความเป็นพุทธะ DOU 179