ข้อความต้นฉบับในหน้า
รุกขเทวดา อากาสเทวา ถึงท้าวมหาราชทั้ง 4) ขออัญเชิญมาประชุมรวมกัน ณ สถานที่แห่งนี้ เพื่อเป็น
พยานแห่งการตรัสรู้ธรรมของข้าพเจ้าในภายภาคหน้าด้วยเถิด และจงมากระทำอนุโมทนาที่ข้าพเจ้าจักได้
ถวายชีวิตเป็นมหาทานบารมีในกาลบัดนี้”
วัฏสงสารในอนาคตกาลแล้ว”
ครั้นเปล่งวาจาให้เหล่าเทวดาได้รู้ว่า “เราตั้งความปรารถนาที่จักตรัสรู้ธรรม เพื่อหลุดพ้นจาก
พระโพธิสัตว์ผู้มีจิตใจกล้าหาญก็ได้ทิ้งตัวจากยอดเขาตกลงมาตรงหน้า
ของแม่เสือตัวนั้น แม่เสือนั้นเห็นพระโพธิสัตว์แล้ว ไม่กินลูกของมัน แต่กระโจนเข้ามากินสรีรทานของ
พระโพธิสัตว์แทน กัดกินสรีรกายของพระโพธิสัตว์กระจุยกระจายด้วยความหิว พระโพธิสัตว์ถึงแก่ความตาย
ในที่นั้น ได้ไปบังเกิดในเทวโลกด้วยกุศลกรรมนั้นเอง ลูกศิษย์ที่ไปหาเศษเนื้อกลับมาถึง ก็ไม่เห็นพระโพธิสัตว์
เสียแล้ว เที่ยวตามหาพระโพธิสัตว์ในทุกแห่งก็ไม่เจอ เมื่อมองลงไปที่เชิงเขาก็เห็นสรีรกายของพระโพธิสัตว์
กระจุยกระจาย
เพราะถูกแม่เสือนั้นกัดกินเกิดสลดใจอย่างยิ่งนึกถึงพระคุณของอาจารย์ที่ได้เคยสั่งสอนอบรมมา
พร้อมกับจะประพฤติปฏิบัติตามคำสอนของท่านตลอดไป
การสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์ของเรานั้น พระพุทธองค์ทรงมีน้ำพระทัยที่เด็ดเดี่ยว อาจหาญ
อย่างยิ่งยวด มิได้ทรงอาลัยใยดีต่อร่างกายและชีวิตเลยแม้แต่น้อย พระพุทธองค์ยอมสละชีวิตเข้าแลกกับ
พระโพธิญาณมาจนนับครั้งไม่ถ้วน ดังเช่นในพระชาตินี้ที่ทรงเปล่งวาจาตั้งความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะ
เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ได้ ซึ่งนับจากนี้เป็นต้นไป การสร้างบารมีของพระองค์ยังต้องใช้ระยะเวลา 9 อสงไขย
เริ่มตั้งแต่ชาติที่เปล่งวาจาจนกระทั่งถึงชาติที่ได้รับพุทธพยากรณ์ ถือว่าเป็นช่วงระยะเวลาที่สองในการสร้าง
บารมีเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของพระสมณโคดมพุทธเจ้าของพวกเรา
4.3 ได้รับพุทธพยากรณ์
ระยะเวลาผ่านไป 16 อสงไขย ซึ่งเป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากสุดจะนับประมาณเป็นชาติได้ พระ
โพธิสัตว์ก็ได้เวียนว่ายตายเกิดในกำเนิดต่างๆ มาหลายภพหลายชาติ เพื่อสั่งสมบารมีให้เต็มเปี่ยมจนถึงอสงไขย
ที่ 17 ในมหากัปอันประเสริฐชื่อว่า สารมัณฑกัป มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้น 4 พระองค์
คือ 1. พระตัณหังกรพุทธเจ้า 2. พระเมธังกรพุทธเจ้า 3. พระสรณังกรพุทธเจ้า 4. พระทีปังกรพุทธเจ้า
พระโพธิสัตว์ของเราได้พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้ง 3 พระองค์ แต่ยังไม่ได้รับพุทธพยากรณ์
เพราะเหตุที่บารมียังไม่เต็มเปี่ยม ในพระองค์ที่ 4 คือ พระทีปังกรพุทธเจ้า เป็นชาติแรกที่พระโพธิสัตว์ของ
เราได้รับพุทธพยากรณ์ว่า จะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งจะได้นำเสนอการได้รับพุทธพยากรณ์
ตามลำดับของสุเมธดาบส ดังต่อไปนี้
นับย้อนหลังจากภัทรกัปนี้ไปอีกสื่อสงไขยกับอีกแสนมหากัปที่เมืองอมรวดี ซึ่งเป็นเมืองที่อุดม
สมบูรณ์ไปด้วยข้าวและน้ำ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของผู้มีบุญ พระโพธิสัตว์ของพวกเราได้เกิดเป็นพราหมณ์ชื่อสุเมธ
ซึ่งท่านได้ถือกำเนิดมาจากตระกูลที่ดีที่สุดในยุคนั้น เป็นชายหนุ่มรูปงาม และมีผิวพรรณผุดผ่อง น่าเลื่อมใส
เป็นผู้คงแก่เรียน ศึกษาจบไตรเพท แตกฉานในศิลปะทุกประการ ต่อมาไม่นานมารดาบิดาได้ถึงแก่กรรมตั้ง
แต่สุเมธยังเป็นหนุ่ม บริวารผู้จัดการผลประโยชน์ได้นำบัญชีทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลมาให้ท่านสุเมธดู
พร้อมกับพาไปที่ห้องเก็บสมบัติ ภายในห้องเก็บสมบัติ เต็มไปด้วยทอง เงิน แก้วมณี และรัตนชาติต่างๆ มากมาย
บริวารผู้จัดการผลประโยชน์ได้บอกให้ท่านสุเมธทราบว่า “นี้คือสมบัติตลอดเจ็ดชั่วตระกูลทั้งหมด ขอท่าน
บทที่ 4 ก่อนจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน DOU 99